ARTIKEL
Steeds meer fotografen maken ook video-opnamen of worden gevraagd om videografie op te nemen in hun repertoire. Het goede nieuws is dat als je een Canon-camera van professioneel niveau gebruikt, je al beschikt over een videoproductiesysteem van wereldklasse. De uitrusting is echter nog maar het begin. Je zult je ook het hele vocabulaire van specifieke videografietermen eigen moeten maken.
Daarvoor kun je deze handige begrippenlijst met specialistische videotermen gebruiken. Van 'codecs' tot 'T-stops', en van 'Cinema RAW Light' tot 'Wide DR': in deze gids van Canon worden 27 belangrijke termen en concepten uitgelegd waarmee je nooit in aanraking komt tijdens het fotograferen of die een andere betekenis hebben of op een andere manier worden gebruikt in de videowereld. Canon maakt filmen minder ingewikkeld en helpt je het vak van videografie onder de knie te krijgen.
Een 4K-beeld heeft horizontaal ongeveer 4.000 pixels. Er wordt wel gezegd dat dit de nieuwe standaard is, maar er bestaat meer dan één variant van 4K. UHD staat voor Ultra High Definition (ultrahoge resolutie). 4K UHD heeft een resolutie van 3840 x 2160, wat dezelfde beeldverhouding van 16:9 oplevert als bij HD-tv. Dit is de meest gebruikelijke variant van 4K. 4K DCI, ook wel 'Cinema 4K' genoemd, is een 17:9-indeling met een resolutie van 4096 x 2160. Dit wordt meestal aangetroffen in professionele cinema-camera's, zoals de Canon EOS C500 Mark II, EOS C300 Mark III en EOS C200. Ter vergelijking: 2K is een 17:9-indeling met 2048 x 1080, terwijl 8K een 16:9-indeling is met 8192 x 4320. Er is dus sprake van een dubbele 4K DCI in elke dimensie.
Dankzij de lancering van de Canon EOS R5 is het nu mogelijk om opnamen te maken in 8K. 8K-input betekent echter niet noodzakelijkerwijs 8K-output. Bovendien bieden de 8K-videomogelijkheden van de EOS R5 een aantal voordelen voor een 4K-workflow. Een voorbeeld hiervan is de mogelijkheid om een 8K-frame bij te snijden tot een 4K-beeld tijdens het bewerken. Daarnaast kun je met 8K-opnamen ook software gebruiken om te zoomen, te pannen en te stabiliseren na het filmen. Verder heeft de EOS R5 een 4K HQ-modus waarmee een video van 8K door middel van oversampling wordt omgezet naar een 4K-beeld dat gedetailleerder is dan beelden die standaard zijn opgenomen met 4K.
Een klassieke cinematografie-indeling waarbij een video of sensoropname van standaardformaat met opzet wordt vervormd om een breed beeld te creëren. Dit is mogelijk dankzij het gebruik van een anamorphic objectief op de camera en door meestal 2x of 1,3x horizontaal uit te rekken om het beeld te corrigeren. Klassieke anamorphic kenmerken zijn een ovaalvormige bokeh en lange, horizontale overstraling.
Letterlijk het aantal bits aan digitale data dat wordt gebruikt voor het opslaan van de tonale of kleurinformatie van een pixel. Hoe meer bits, hoe meer niveaus van tonale of kleurgradatie er kunnen worden vastgelegd. Sommige camera's maken 8-bits opnamen, waarbij er 256 tinten mogelijk zijn voor elk kleurkanaal. 10-bits bestanden hebben 1.024 tinten per kanaal, terwijl 12-bits bestanden 4.096 tinten per kanaal bieden. De Canon EOS C500 Mark II kan bijvoorbeeld 4K-opnamen maken in 12-bits Cinema RAW. Een grotere bitdiepte betekent dat er in principe meer tonale details worden vastgelegd, waardoor beelden vloeiender in elkaar overlopen en er nauwkeurigere aanpassingen mogelijk zijn tijdens het bewerken. Grotere bitdiepte leidt echter ook tot grotere bestanden.
Registreer je apparatuur voor gratis advies van experts, onderhoud van apparatuur, toegang tot inspirerende evenementen en exclusieve aanbiedingen met Canon Professional Services (CPS).
Fotografen maken vaak RAW-opnamen voor maximale speelruimte tijdens het nabewerken, maar RAW-videobestanden zijn erg groot en daardoor onpraktisch om mee te werken. De oplossing is om opnamen te maken met behulp van een logaritmische gammacurve, zoals een Canon Log. Deze verhoogt uiteindelijk de details in de schaduwen, terwijl informatie in de hooglichten behouden blijft. Canon Log zorgt voor meer dynamisch bereik in het beeld, maar het vereist ook kleurcorrecties of een LUT, oftewel lookup table (opzoektabel), om de natuurlijke helderheid en kleur te herstellen.
Op dit moment zijn er drie Canon Log-gammacurves, die elk in een andere mate het dynamisch bereik uitbreiden. Met de Canon EOS C200 kun je de originele Canon Log en de nieuwste Canon Log 3 toepassen in de camera. Canon Log 3 biedt de handigste combinatie van speelruimte en grading, met een vergelijkbare schaduwrespons als de originele Canon Log maar dan met 13 stops in het dynamische bereik. Canon Log 2 biedt een maximaal dynamisch bereik naast de 16 stops op de Canon EOS C300 Mark III en EOS C70 met Dual Gain Output-sensoren (DGO).
RAW-videobestanden bieden tijdens het productieproces maximale flexibiliteit bij het nabewerken van het beeld, maar de datasnelheden bij RAW zijn aanzienlijk hoger dan bij standaard gecomprimeerde indelingen. Canon's Cinema RAW Light-indeling ruimt dit probleem grotendeels uit de weg: beduidend kleinere bestanden met behoud van de beeldkwaliteit. Deze indeling wordt gebruikt op de EOS C500 Mark II, EOS C300 Mark III en EOS C200, en biedt de hoogst mogelijke beeldkwaliteit in een bestand dat ongeveer een derde tot een vijfde van de grootte van een standaard Cinema RAW-bestand heeft.
De CFast™ 2.0-geheugenkaarten zijn speciaal ontwikkeld voor het opnemen van Full HD- en 4K-video's voor de televisie- en filmindustrie. Deze geheugenkaarten bieden supersnelle lees- en schrijfsnelheden, zorgen voor een efficiëntere nabewerkingsworkflow en leggen cameraopnamen zo snel mogelijk vast. De compacte, betrouwbare kaarten zijn even groot als CF-kaarten, maar vereisen een specifieke kaartlezer. Ze zijn ideaal voor gebruik in extreme omstandigheden, aangezien ze goed functioneren bij zeer lage en hoge temperaturen. Veel Canon-camera's gebruiken CFast™ 2.0-technologie, van de EOS C700 FF tot de compacte Canon XC15-videocamera.
Een codec is een softwarelaag voor het coderen en decoderen van videobestanden bij het opnemen en afspelen. Veelgebruikte opname-indelingen zijn XF-AVC, HEVC/H.265, MJPEG, MPEG-4 AVC/H.264 en AVCHD. Sommige codecs, zoals de XF-AVC in de Canon EOS C300 Mark III, bieden uitstekende beeldkwaliteit met een redelijke bestandsgrootte. Andere codecs, zoals de High Efficiency Video Codec HEVC/H.265, bieden zelfs nog efficiëntere datacompressie.
De eerste stap bij het bewerken van een video is ervoor zorgen dat de kleuren kloppen door deze te corrigeren. Hierdoor komt de opname overeen met de manier waarop het menselijk oog dingen waarneemt. Het aanpassen van de kleurgradaties is de volgende stap. Hierbij worden esthetische aspecten van de film aangepast om een bepaalde sfeer of stemming over te brengen. Wanneer een opname is gemaakt met behulp van een logaritmische curve, zoals een Canon Log, is het aanpassen van de kleurgradaties een essentieel onderdeel van de workflow. In andere gevallen kan dit een optioneel proces zijn. Het wordt vaak gebruikt om video's een coolere, meer filmische uitstraling te geven. In documentaires worden de kleurgradaties soms niet aangepast als er wordt gekozen voor een ruwe uitstraling, een zogenaamde 'vlieg-op-de-muurstijl'.
Canon Ambassador Javier Cortés vertelt waarom het maken van video's en foto's gemakkelijker is dan je denkt, en deelt tips voor het maken van films.
De EOS C300 Mark III gebruikt een nieuwe DGO (Dual Gain Output) Super 35-mm sensor. Deze leest elke pixel met twee verschillende versterkingsniveaus, de één hoog en de ander laag, en vervolgens worden deze gecombineerd tot één beeld. Het hoge versterkingsniveau is geoptimaliseerd om heldere details in donkere delen vast te leggen. De lage versterking is geoptimaliseerd voor het vastleggen van de details in lichte gebieden. De combinatie van deze twee zorgt ervoor dat de details in de schaduwen en hooglichten worden behouden en verbeterd, waardoor de camera een indrukwekkend groot dynamisch bereik tot wel 16+ stops kan bereiken.
Een autofocussysteem met sensoren dat is ontworpen voor snelle autofocus en soepele, hoogwaardige scherpstelling in films. Het is ingebouwd in alle Canon Cinema EOS camera's en het is compatibel met meer dan 100 Canon EF- en EF-S-objectieven. Deze technologie is door Canon ontworpen en is ideaal voor het creëren van pull-focus-effecten. Het onderwerp blijft scherp terwijl het zich naar de camera toe beweegt en de achtergrond blijft onscherp. Een fasedetectiesysteem, Dual Pixel CMOS AF, is over het algemeen sneller dan autofocus met contrastdetectie, waarbij lichtsensoren achter het objectief worden gebruikt om te bepalen op welk moment het contrast het grootst is. Op dit punt wordt de maximale scherpte bereikt.
Zelfs bij het gebruik van objectieven met handmatige scherpstelling of AF-objectieven in handmatige modus, kunnen camera's met Dual Pixel CMOS AF-technologie een visuele bevestiging geven wanneer een onderwerp scherpgesteld is. Deze technologie werkt met objectieven met EF- en RF-vatting, en werd voor het eerst gebruikt in Canon Cinema EOS-camera's. Er wordt een symbool in de zoeker weergegeven dat aangeeft in welke richting de scherpstelring van het objectief moet worden gedraaid voor nauwkeurige scherpstelling.
Video's gebruiken zeer veel data en daarom is het vaak handig om een externe videorecorder te gebruiken. Dit is een apart apparaat waarmee de videostream kan worden afgespeeld en opgenomen. De meeste camera's die een duidelijk videosignaal voor opnamen kunnen uitzenden vanuit hun HDMI-poort (of SDI-uitgangsverbinding, indien beschikbaar), doen dit zonder compressie. Hierdoor zijn de opnamen die worden gemaakt met de externe recorder van hogere kwaliteit dan de opnamen die worden opgeslagen in de camera zelf.
Sommige geavanceerde camera's, zoals de Canon EOS C300 Mark III, EOS C200 en EOS R5, kunnen een menselijk gezicht of meerdere gezichten herkennen en deze instellen als scherpstelpunt. Wanneer er meerdere mensen op de foto staan, wordt één persoon aangewezen als hoofdonderwerp, maar je kunt ook iemand anders selecteren. De camera blijft het hoofdonderwerp volgen, zelfs als dit beweegt. Extra opties zijn beschikbaar in het submenu Face AF (AF voor gezicht). Hier kun je kiezen tussen Face Only en Face Priority. Met Face Only wordt alleen datgene wat wordt herkend als een menselijk gezicht scherpgesteld. Met Face Priority zal de camera terugkeren naar het AF-frame als je onderwerp het frame verlaat of niet wordt herkend. Hierdoor blijft autofocus mogelijk.
De EOS C70 gebruikt Canon's EOS iTR AF X, een geavanceerd volg- en herkenningssysteem dat wordt aangestuurd door kunstmatige intelligentie met 'deep learning'. Dit systeem is slim genoeg om niet alleen menselijke gezichten, maar ook menselijke hoofden te detecteren, waardoor de camera kan blijven scherpstellen, zelfs wanneer het onderwerp zich omdraait of wegloopt van de camera.
Dit is een visueel hulpmiddel in de zoeker of monitor dat weergeeft welke gebieden scherp in beeld wordt gebracht. In theorie vallen de scherpgestelde gebieden samen met het peak-contrast. Het beeld wordt dus gecontroleerd op contrast en deze gebieden worden in een heldere kleur gemarkeerd op het display. Je kunt de gemarkeerde gebieden in de scène zien terwijl je de scherpstelling aanpast. Canon Cinema EOS-camera's hebben deze functie, evenals de Canon EOS R5, EOS R6, EOS R en EOS RP (de enige niet-cinema-camera's met deze functie).
Dit is de frequentie waarmee videoframes worden opgenomen, uitgedrukt in frames per seconde (fps). De gebruikelijke framerates zijn 24 fps voor films, 25 of 30 fps voor video-uitzendingen in verschillende delen van de wereld en 50 of 60 fps voor televisie in verschillende delen van de wereld (25/50 fps is voor PAL-regio's en 30/60 fps is voor NTSC-regio's). Wanneer opnamen met een framerate van 50/60 fps worden bewerkt op een 25p- of 30p-tijdlijn, kunnen ze worden vertraagd tot slow motion op halve snelheid. Op een aantal camera's zijn hogere framerates van 120 of 180 fps beschikbaar. Hiermee kunnen opnamen worden vertraagd tot super slow motion. De Canon EOS C300 Mark III en EOS C70 kunnen filmen bij 120 fps in 4K zonder het beeld bij te snijden.
De meeste fotografen denken in termen van ISO en sommige cinema-camera's bieden je de optie om ISO-instellingen te gebruiken. Sommige traditionele filmmakers denken echter in termen van gain. Dit verwijst naar de relatie tussen het input-signaal en het output-signaal van elk elektronisch systeem. Hogere gain-niveaus zorgen voor een sterker signaal, wat leidt tot meer helderheid en contrast. Lagere gain-niveaus maken het beeld donkerder en verminderen het contrast. Aanpassingen van de gain hebben dus invloed op de gevoeligheid van de sensor voor licht, net als ISO. Zie ook DGO.
De basale HD-indeling, ook wel 720p genoemd, heeft een beeldverhouding van 16:9 bij een resolutie van1280 x 720 pixels. 1080p staat bekend als Full HD met een horizontale resolutie van 1920 lijnen en een verticale resolutie van 1080 lijnen, en dus ook een 16:9-indeling. De p staat voor progressive (progressief), wat betekent dat elk frame de data bevat. Dit in tegenstelling tot interlaced of 'i' (geïnterlinieerd), waarbij de data worden gesplitst en verdeeld over twee frames in wisselende lijnen van beelddata. Interlaced video's nemen minder opslagruimte in dan progressive opgenomen video's.
De High-Definition Multimedia Interface is het meest gebruikelijke type verbinding voor het verzenden van HD-video's en digitale audio tussen apparaten, zoals van de camera naar een recorder. Een Canon EOS C300 Mark III heeft bijvoorbeeld een HDMI-aansluiting type A op volledige grootte. Sommige camera's, zoals de Canon EOS R5, hebben de compactere micro-HDMI-aansluiting.
De meeste standaard computermonitoren en tv-schermen kunnen niet het volledige helderheidsbereik, van schaduw naar hooglichten, weergeven dat een camera kan vastleggen. Daarom leggen de meeste camera's beelden vast met een standaard dynamisch bereik, aangezien de output uiteindelijk wordt weergegeven op een monitor met een standaard dynamisch bereik of een tv die voldoet aan de standaard 8-bits Rec.709- of BT.709-kleurruimte. HDR-schermen hebben een breder bereik (10-bits of 12-bits) en kunnen het grotere kleurbereik weergeven dat is vastgelegd door camcorders met instellingen voor HDR of Hybrid Log Gamma conform BT.2020. Camera's als de Canon EOS C300 Mark III, EOS C500 Mark II en EOS C700 FF bieden allemaal HDR-opnamen.
Canon biedt nu een aantal technologieën voor beeldstabilisatie. De eerste is een systeem voor een objectief dat ongewenste bewegingen of cameratrillingen compenseert. In Canon-objectieven met dit systeem worden bewegingen geanalyseerd met gyrosensoren. Vervolgens wordt er een beweegbaar optisch element in het objectief verschoven, zodat de beweging wordt gecompenseerd en het lichtpad wordt gecorrigeerd. Hierdoor blijft het beeld op de sensor stilstaan. Als de naam van een Canon-objectief de initialen IS bevat, dan beschikt het over beeldstabilisatietechnologie. De Canon EOS C500 Mark II , EOS C300 Mark III en EOS C70 beschikken over elektronische beeldstabilisatie in de body van de camera en ondersteunen een 5-assig systeem om camerabewegingen te corrigeren. Zelfs bij gebruik met lenzen zonder elektronische lenscommunicatie is Electronic IS mogelijk, door handmatig de brandpuntsafstand in te voeren.
Een LUT of Lookup Table (opzoektabel) is een wiskundige formule waarmee de kleur van een beeld of opname wordt aangepast. LUT's kunnen zowel voor technische als creatieve doeleinden worden gebruikt, waaronder Log-conversie. Een LUT wordt vaak gebruikt om op snelle wijze de kleurgradaties aan te passen nadat er kleurcorrecties zijn toegepast. Zo creëer je een karakteristieke look. Je kunt LUT's downloaden waarmee je een grote verscheidenheid aan filmische looks kunt creëren in nabewerkingsprogramma's, zoals DaVinci Resolve, Final Cut Pro X and Adobe Premiere Pro CC. Sommige monitoren bieden ook LUT-ondersteuning, zodat je tijdens het filmen kunt zien hoe de opname er uiteindelijk uit zal zien nadat de LUT is toegepast.
Op Cinema EOS-camera's zijn een aantal Picture Profiles (beeldprofielen) beschikbaar. Deze opgeslagen configuraties kunnen Canon Log 2 en 3, HDR en Wide DR bevatten. Bovendien kunnen ze ook worden aangepast door de gebruiker. Daarnaast kunnen er kleurruimten, zoals BT.2020 of Cinema Gamut, worden geselecteerd. Ook kan het beeld worden geperfectioneerd door aanpassingen toe te passen, bijvoorbeeld in het contrast, de scherpte, de huiddetails en de ruisonderdrukking. Kleurenmatrix kan ook worden geselecteerd om de compatibiliteit te verbeteren met opnamen van andere camera's.
Fotografen zijn eraan gewend om de belichting te regelen door de sluitertijd aan te passen, maar traditionele filmcamera's hadden roterende sluiters in plaats van gordijnmechanismen, waardoor de belichtingstijd bepaald werd door de sluiterhoek. Als er wordt gefilmd met de standaard 24 frames per seconde, zal een sluiterhoek van 180 graden (half-circulair) ervoor zorgen dat elk frame wordt belicht voor de helft van de tijd of 1/48 sec. Dit geeft een natuurlijke look. Daarom bepaalt de zogenaamde regel van 180 graden dat de sluitertijd het dubbele moet zijn van de framerate. Met het aanpassen van de sluiterhoek verandert niet alleen de belichting, maar ook de esthetische uitstraling van de opname. Zo is de strandscène in de film Saving Private Ryan bijvoorbeeld opgenomen met een smalle sluiterhoek, zodat de beelden lijken op vintage journaalbeelden. Cinematografen die kiezen voor een natuurlijke look zonder haperingen houden zich dus aan de regel van 180 graden, waarbij de sluitersnelheid twee keer zo hoog is als de framerate van de camera.
T-stops, oftewel transmissiestops, worden gebruikt op cinema-objectieven en kunnen de belichting nauwkeuriger bepalen dan f-stops. De T-stop is hetzelfde als een f-stop die gecorrigeerd is voor de hoeveelheid licht die wordt gereflecteerd of geabsorbeerd door het objectief. De f-stop is een theoretische waarde, terwijl de T-stop een daadwerkelijk geteste waarde is.
Veel fotografen zijn gewend aan histogrammen als grafische weergave van de helderheid van een opname. Filmmakers gebruiken echter vaker waveforms. In tegenstelling tot een histogram, produceert een waveform een abstracte versie van je opname. De waveform-weergave van links naar rechts weerspiegelt de beeldweergave van links naar rechts, waardoor het eenvoudig is om snel de helderheid te bepalen van specifieke gebieden van je frame. Filmmakers gebruiken ook vectorscopen, die doelen in zes kleuren weergeven. Hiermee kun je de kleuren in je video's op elkaar afstemmen.
Met de gamma-instelling Wide DR (Groot dynamisch bereik) kan de camera opnemen met een groter dynamisch bereik dan met traditionele standaardgamma's met BT.709. Het bereik zit tussen de BT.709 en de veel vlakkere Log-profielen in. Als je opneemt met Log, moet de kleurgradatie van je opname worden aangepast. Wide DR maakt echter opnamen met een groter dynamisch bereik vanaf de sensor en kan worden gebruikt zonder de kleurgradatie aan te passen. Canon's Cinema EOS-camera's bieden een groot dynamisch bereik.
Geschreven door
ARTIKEL
De filmmakers van Lance, La Leyenda Negra, Mucho Mucho Amor en No, I Don't Want to Dance! leggen uit waarom ze voor Canon-apparatuur hebben gekozen en hoe ze deze hebben gebruikt.
ARTIKEL
Filmmakers David Newton en Clive Booth bespreken hoe je de kwaliteit en mogelijkheden van filmen in 4K optimaal kunt benutten en welke invloed dit op je workflow kan hebben.
ARTIKEL
Ontdek hoe de technologie van Canon filmmaken steeds toegankelijker maakt en de uitdaging aangaat met de oude beperkingen van kosten, complexiteit en benodigde tijd.
ARTICLE
Welke mogelijkheden moet een camera hebben om te worden goedgekeurd door Netflix? DoP Patrick Smith over waarom de betaalbare full-frame EOS C500 Mark II is goedgekeurd.
Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro