Het lijkt misschien tegenstrijdig, maar het gebruik van een minimale compositie kan de impact van een foto juist maximaliseren. Minimale composities zijn gericht op eenvoud. Ze hebben zeer weinig elementen, maar zorgen nog steeds voor sprekende en prikkelende beelden door overbodige details weg te laten en de aandacht van de kijker te richten op een bepaald deel van het beeld.
Het maken van minimale, eenvoudige composities klinkt misschien makkelijk, maar kan moeilijker zijn dan een drukke compositie. Je moet namelijk een manier vinden om ongewenste elementen en visuele afleidingen te verwijderen zonder dat de foto saai wordt.
Een goede manier om met minimale composities te beginnen, is om onderwerpen af te zetten tegen een 'negatieve' of 'lege' ruimte. Als je een strandhut fotografeert met de lucht en een strand op de achtergrond, gebruik je bijvoorbeeld visueel contrast om het gebouw af te zetten tegen twee negatieve open ruimtes - het strand en de zee - en de aandacht te richten op de strandhut. Een onscherpe achtergrond in een portret, gemaakt met een groot diafragma (laag f-getal) of een telelens, of beide, zorgt ook voor een negatieve ruimte waardoor het onderwerp meer opvalt.
Een andere manier om een minimale compositie te maken, is door te focussen op vormen. Zoek een of twee vormen of geometrische patronen in je beeld en probeer deze te isoleren, bijvoorbeeld met negatieve ruimte.
Lege ruimte kan ook een gevoel van beweging geven. Als er ruimte vóór een onderwerp is, lijkt het alsof het onderwerp naar die ruimte toe beweegt of op het punt staat om dit te doen. Ruimte achter het onderwerp kan de indruk wekken dat het onderwerp zo snel beweegt dat het op het punt staat uit het frame te springen.