Het digitale negatief: filmen in Cinema RAW Light

Filmen in Canon Cinema RAW Light produceert aanzienlijk kleinere bestanden – tussen een derde en een vijfde van de grootte van standaard RAW-opnamen – zonder dat dit ten koste gaat van de beeldkwaliteit of de kleurweergave. Met de Canon EOS C200 kun je 4K-beelden intern vastleggen op een CFast 2.0-kaart; met de Canon EOS C500 Mark II kun je beeldmateriaal in 5.9K Cinema RAW Light intern vastleggen op CFexpress-kaarten; de Canon EOS C300 Mark III ondersteunt continu opnemen tot 120 fps in 4K Cinema RAW Light, ook op CFexpress-kaarten.

Bij Cinema RAW Light wordt niet beeldje voor beeldje opgenomen zoals in de traditionele RAW-indeling. In plaats daarvan wordt de informatie in één enkel RAW Movie-bestand verzameld, waardoor filmmakers over alle informatie beschikken die ze uit hun camera's kunnen persen, opgenomen in de hoogste kwaliteit.

"Ik zie RAW als een 'digitaal negatief'. Je pakt zoveel mogelijk informatie en je hebt volledige controle over wat je later met die beelden kunt doen, waardoor je later je opnamen volledig anders kunt gebruiken," legt Brett uit. "Netflix wil bijvoorbeeld HDR-content, dus als het geïnteresseerd is in een documentaire die je in RAW hebt opgenomen, kun je deze opnieuw graden – je bent niet gebonden aan de manier waarop je deze hebt opgenomen. En ik vind ook dat de kleuren rijker en dieper zijn."

"De informatie die je hebt, biedt allerlei creatieve mogelijkheden," voegt Ollie toe. "We hebben het over een miljard kleuren als de opnamen 10-bits zijn, en zelfs 68 miljard als ze 12-bits zijn. En niet alleen hebben we een enorm kleurenpalet, ze zijn ook ingekapseld in een enorm gamut. Canon Cinema Gamut is groter dan het menselijk oog aan kleuren kan zien. We hebben dus een enorm aantal kleuren dat we binnen een zeer grote gamut kunnen vastleggen, wat betekent dat we overal naartoe kunnen. Tot op zekere hoogte zijn we toekomstbestendig bezig om voorbereid te zijn op eindproducten die in de toekomst een optie kunnen zijn."

Filmen in Cinema RAW Light

Omdat er geen externe recorders nodig zijn, is het proces van filmen grotendeels hetzelfde als bij een gecomprimeerde codec, hoewel Brett in Cinema RAW Light anders belicht. "Bij RAW wil ik zoveel mogelijk informatie vastleggen in plaats van te proberen te belichten voor een vooraf vastgestelde look. Wat de uiteindelijk look wordt, beslissen we bij de postproductie," zegt hij.

"Als je filmt voor een HDR-eindproduct, wil je zorgen dat de hoge lichten niet clippen. Als je een onderwerp hebt met veel contrast, moet je nog steeds beslissen waar je de schaduwpartijen wilt plaatsen. Idealiter wil je met RAW de schaduwpartijen een beetje hoger plaatsen en niet helemaal onderin laten vallen, want dan kan er ruis komen. Ik gebruik mijn golfvorm om te controleren of ik geen hoge lichten in het helderste deel van het beeld heb laten clippen en kijk vervolgens of daardoor veel belangrijke dingen in het donkere gebied worden geplaatst. Zo ja, dan zou ik de hoge lichten nog iets meer laten clippen."

Ollie moedigt filmmakers aan om altijd een kleurenkaart te filmen en te zorgen dat de witbalans in elke opname goed is. "Mensen denken misschien dat het met RAW niet uitmaakt of de belichting en kleur goed zijn, maar het is wel nuttige informatie," zegt hij.

Een belangrijk voordeel van filmen in Cinema RAW Light is dat de bestandsgrootte klein genoeg is om te kunnen editen. Brett genereert nog steeds proxybestanden – een exacte kopie van het beeldmateriaal in een kleinere bestandsgrootte – maar gebruikt deze meestal voor klanten om ze op een set te bekijken. "Ik heb met alle drie de Canon-camera's die in Cinema RAW Light filmen gewerkt," zegt hij. "Toen de Canon EOS C200 uitkwam, hebben we een proxyworkflow uitgevoerd en deze bestanden ge-edit," zegt Brett. "Nu gebruik ik alleen proxy's om te uploaden als voorlopig voorbeeld met een LUT erop, zodat klanten het materiaal alvast kunnen bekijken."