ARTIKEL
Rhinos Without Borders heeft onlangs een jonge neushoorn en diens moeder gered uit een berucht stropersgebied in Zuid-Afrika. Het project heeft zich ten doel gesteld om minstens 100 neushoorns uit soortgelijke gebieden te verhuizen en ze vrij te laten in Botswana, waar stroperij bijna niet voorkomt en er strenge maatregelen zijn genomen om dit ook zo te houden. De organisatie vervoerde de dieren per vrachtwagen door de Kalahari woestijn en bracht ze naar de Okavango Delta – het grasrijke thuisgebied van nijlpaarden, olifanten, leeuwen en luipaarden in Botswana. En daar zat fotograaf Neil Aldridge te wachten.
De Britse fotojournalist was daar samen met een team van het Rhino Conservation Botswana. De jonge neushoorn lag verdoofd en geblinddoekt in een boma, een versterkte metalen omheining. Het dier moest gescheiden worden van zijn moeder. Het was een drukte van belang rondom het jong – er waren vrachtwagens om het te verplaatsen, dierenartsen om de gezondheid van het dier te controleren, helikopters om het te beschermen tegen stropers – maar ten slotte was Neil alleen met de jonge neushoorn. De foto die hij nam, vatte de hele operatie samen. Hij gaf het de titel Waiting for Freedom.
"Ik stond stil en draaide me om, want ik wist dat dit een zeldzaam moment van rust was in een razendsnel uitgevoerde operatie", vertelt Neil. "Dit was een van die momenten die ik echt moest vastleggen. Ik moest alles wat ik aan het doen was even stopzetten terwijl iedereen de boma verliet. Ik nam drie foto's die de hele situatie perfect in beeld brachten."
"Het was dat moment waarop de neushoorn rust had, toen het niet langer een neushoorn in gevaar was, maar een neushoorn werd die bijna vrijgelaten zou worden en een tweede kans kreeg om te leven. Ik legde de neushoorn in dat moment vast. Daarom is dat de meest opvallende foto van die hele operatie."
Registreer je apparatuur voor gratis advies van experts, onderhoud van apparatuur, toegang tot inspirerende evenementen en exclusieve aanbiedingen met Canon Professional Services (CPS).
Het verhaal staat centraal in het werk van Neil. Veel mensen hebben een afkeer van het bloed en de gruwel die vaak gepaard gaan met natuurbehoudfotografie, zegt Neil. Zelfs als kijkers deze afbeeldingen wél trekken, betekent dit niet dat ze er vervolgens iets mee doen. Neil legt uit dat er bijvoorbeeld alleen al in Zuid-Afrika minstens drie neushoorns per dag gedood worden door stropers. Ze worden afgemaakt voor hun hoorns, waarvan ten onrechte gedacht wordt dat deze heilzaam zijn voor de gezondheid. In tegenstelling tot het nemen van foto's die dit soort bloederige praktijken laten zien, focust Neil op het werk van mensen die zich hiertegen verzetten – en daarmee vertelt hij een positief verhaal over een negatieve zaak.
Neil heeft al lang besloten wat voor soort foto's hij wil nemen voordat hij aankomt op de locatie. Veel van zijn meest succesvolle foto's van neushoorns waren van tevoren gepland. "Ik merk dat ik steeds vaker draaiboeken maak voordat ik op pad ga om foto's te maken. Ik ga er niet heen in de hoop dat er iets in mijn schoot valt, en dat het dan allemaal wel goed komt. Ik ga op pad met een foto in mijn hoofd," legt hij uit.
"En meestal komt het dan goed, gewoon omdat ik goed voorbereid ben. Hopelijk wil er iemand naar de foto's kijken, en wil diegene vervolgens iets doen tegen de oorzaak en de problemen waarvoor deze foto's aandacht vragen.
“De meeste fotografen zoeken naar foto's en ervaringen met wildlife in natuur- of reisfotografie. Het is niet zo makkelijk om een draaiboek te maken voor een project over bijvoorbeeld dassen, en om de foto's te kunnen maken die je in je hoofd hebt. Dat kan erg lang duren en er is behoorlijk wat toewijding voor nodig."
In zijn verbazingwekkende fotografie voel je de passie voor wildlife en ecologie van TV-presentator Chris Packham.
Een plan hebben natuurlijk erg belangrijk, maar Neil heeft ook een betrouwbare uitrusting nodig om de perfecte foto te kunnen nemen. Normaliter heeft hij twee Canon EOS 5D Mark II body's bij zich: één met een Canon EF 16-35mm f/2.8L USM-objectief, de ander met een Canon EF 70-200mm f/2.8L IS USM-objectief. Omdat hij vaak met weinig licht in de vroege ochtend of avond fotografeert en hij ook 's nachts werkt, is hoogwaardige ISO-capaciteit is belangrijk. En wat te denken van het fotograferen van nachtdieren die zouden schrikken van een flits? Hij vindt is de EOS 5D Mark II (de voorganger van de Canon EOS 5D Mark IV) zeer geschikt voor dit soort situaties.
Het andere cruciale element is de weerbestendigheid van de camera. Tijdens het neushoornproject in Botswana liep Neil acht uur per dag én kampeerde hij in het ruige gebied. Het was er stoffig en heet. Hij beperkte zijn uitrusting tot wat hij op zijn rug kon dragen en hij had een zonnepaneeltje bij zich om zijn batterijen op te laden. Maar het duurde niet lang voordat het zonnepaneel oververhit raakte en het niet meer deed. "Het had maar één taak," zegt Neil. "Het moest naar de zon kijken en mij voorzien van energie. In plaats daarvan keek het naar de zon en zei: 'Dit is te veel voor mij!' Dat geeft je wel een idee hoe heftig de omstandigheden waren." Desalniettemin bleef de EOS 5D Mark II het doen in deze extreme situatie.
Neil gebruikt de camera ook voor fotograferen op afstand en voor cameravallen - daarbij maakt hij de camera vast aan een sensor die de beweging van warme objecten, zoals dieren, kan signaleren. Hij moet er dus op kunnen vertrouwen dat de camera's veilig zijn wanneer ze worden overgelaten aan de elementen. "Stof en regen zijn de twee grote problemen waarmee je rekening moet houden wanneer je fotografeert in Afrika en in het Verenigd Koninkrijk. Ik moet zeker kunnen weten dat de camera's betrouwbaar zijn en blijven werken, zodat ze de foto produceren die ik nodig heb."
Een ander voordeel van de EOS 5D serie van professionele DSLR's is volgens Neil de autofocus. Wanneer snelheid belangrijk is, zoals wanneer hij een neushoorn wil fotograferen die wordt vrijgelaten uit een kooi, moet hij kunnen vertrouwen op een "snelle, haarscherpe focus".
Het Canon EF 16-35mm f/2.8L USM-objectief is het eerste deel van de uitrusting dat zijn tas in gaat. Hij fotografeert met f/16 tot f/22 en een zachte invulflits. "De laatste jaren is de 16-35 mm echt mijn favoriete objectief geworden. Met dit objectief kan ik heel dichtbij komen en de actie bevriezen. Soms is het een statisch onderwerp, zoals de neushoorn in een metalen omheining, en op andere momenten is er veel beweging, zoals wanneer een neushoorn uit een kooi wordt vrijgelaten. Dankzij dit objectief kan ik heel dichtbij komen en het moment, het gevoel vastleggen.
"Ik maak me niet druk om framerates. Daar houd ik me nauwelijks mee bezig. Ik geloof dat ik dat vroeger wel deed, toen ik veel vogels in vlucht en wildlife-actie fotografeerde. Tegenwoordig gaat het me puur om beeldkwaliteit."
Volgens Neil omvatten de opdrachten die hij ontvangt steeds vaker zowel video's als foto's. "Sommige dingen die we zien, zoals bijzonder gedrag van of interactie tussen wilde dieren, komen niet tot hun recht in een foto," stelt hij. Daarom is het van essentieel belang dat hij kan switchen tussen foto's van hoogwaardige kwaliteit en 4K video zonder dat hij daar extra apparatuur voor mee hoeft te slepen of ter plekke lenzen moet wisselen, wat natuurlijk het risico met zich mee brengt dat er stof op de sensor komt, of dat hij het moment mist.
Om er zeker van te kunnen zijn dat zijn foto's goed belicht worden, heeft Neil altijd een paar Speedlites bij zich. Hij vindt het fijn om de controle te hebben over hoe hij een foto belicht, en dat hij ervoor kan zorgen dat belangrijke punten goed uitkomen, zoals het gezicht van een mens of de kop van een dier. Hij legt uit: "Soms kun je een Speedlite ergens aan de zijkant op een tripod zetten, of eentje ergens op bevestigen. Je kunt ze ook in je hand houden terwijl je fotografeert met je andere hand."
Verrassend genoeg zegt hij: "Botswana is een ontzettend moeilijke plek om te fotograferen. Er is geweldig licht met een schitterende gouden zon aan het begin en het einde van elke dag, maar in mijn ervaring is het licht vooral erg vlak, het is erg hard en wit. Ik ben ervan overtuigd dat dit witte licht het gevolg is van het stof dat uit de Makgadikgadi Pans komt, de zoutvlakten in het midden van de Kalahari woestijn. Het zwakt de rijke kleuren af die je eigenlijk voor je ziet als je aan Afrika denkt. Het is erg hard licht om mee te werken." Dat is een andere reden waarom hij altijd een flitser probeert te gebruiken, "gewoon om wat controle over het licht te hebben".
Wildlife is al heel lang een groot deel van Neils leven. Hij is geboren in het Verenigd Koninkrijk, maar naar Zuid-Afrika verhuisd toen hij nog een jongen was. Plots was hij omringd door "schitterend en iconisch wildlife", en het fotograferen van deze dieren voelde als een hele natuurlijke volgende stap. Neil begon eerst met lange objectieven te werken, waarmee hij "prachtige portretten, shots met goede belichting, en vogels in vlucht" fotografeerde. Zijn werk evolueerde langzaam maar zeker tot de journalistieke en documentaire stijl waar hij vandaag de dag bekend om staat. Een verandering die ontstond toen hij steeds meer betrokken raakte bij natuurbehoud.
In zijn eerste grote project richtte hij zich op Afrikaanse wilde honden (ook wel bekend als hyenahonden). Hij maakte kennis met deze bedreigde soort toen hij een opleiding tot wildlifegids volgde in Zuid Afrika. "Ik dacht: dit is een verhaal dat ik absoluut moet vertellen,” zegt Neil. "Het is echt een ondergewaardeerde soort.
"Afrikaanse wilde honden kwamen destijds überhaupt niet voor in grote natuurdocumentaires en fotografen zagen hen ook meestal over het hoofd. Veel van de particuliere wildreservaten en mensen die beslissingen namen over wildlife en natuurbehoud, vergaten de wilde honden daarbij. Velen zagen hen nog altijd als een soort ongedierte. Ik vond dat dit echt moest veranderen."
Het was niet de meest voor de hand liggende keuze voor een eerste project. Neil woonde al 15 jaar in Zuid-Afrika toen hij voor het eerst een Afrikaanse wilde hond zag. Sterker nog, hij woonde alweer bijna 10.000 kilometer verderop, in het Verenigd Koninkrijk, toen hij met het project begon. Toch rondde Neil het project af. En toen het klaar was, liet hij de fotoserie zien aan het magazine BBC Wildlife. Het magazine besloot de foto's niet te publiceren, maar complimenteerde hem wel met de kracht van zijn foto's.
Hij publiceerde zijn werk in de vorm van een boek met de titel Underdogs om geld op te halen en aandacht te vragen voor de Afrikaanse wilde hond. Neil schat dat foto's van het project door meer dan drie miljoen mensen wereldwijd gezien zijn, mede door de tentoonstelling van de 2010 Wildlife Photographer of the Year en het daarbij behorende boek.
"Ik dacht: hoe kan ik mijn carrière beter beginnen dan door meteen een statement te maken? Door te zeggen: dit is het soort werk waarmee ik bekend en erkend wil worden," zegt Neil. Hij realiseerde zich toen al dat het deuren kon openen naar de "juiste editors en magazines. En dan zouden mensen naar mijn werk kijken en zeggen: 'Die Neil is duidelijk een fotojournalist. Hij zet zich in voor natuurbehoud en denkt na over het verhaal dat foto's kunnen vertellen'."
Neil, die een master fotojournalistiek bezit van University of the Arts in Londen, is nu docent mariene- en natuurgeschiedenisfotografie aan de universiteit van Falmouth. Wanneer hij niet tussen de Afrikaanse wilde honden en de neushoorns in Botswana werkte, hield Neil zich bezig met conservatieprojecten in de Okavango Delta, het belang van het fokken van vogels in gevangenschap, en de gecompliceerde relatie tussen het Verenigd Koninkrijk en de vos. In zijn volgende project besteedt hij aandacht aan de dassen die op grote schaal afgemaakt worden in het Verenigd Koninkrijk.
"Het is niet makkelijk om positieve verhalen te vertellen over negatieve zaken," zegt hij. "Daar is tijd voor nodig. En toewijding. Ik doe dit nu tien jaar en wat mij het meest motiveert is dat ik zie dat mensen mijn werk opmerken, dat ze na gaan denken over de problemen die ik aankaart, en dat ze besluiten om de inspirerende mensen die zich hard maken voor deze zaken te steunen. Daaraan meet ik af of mijn werk succesvol is of niet. Het gaat niet om likes op Facebook of volgers op Instagram, het gaat erom dat je mensen bereikt."
Wat is er gebeurd met de jonge neushoorn van Neil? Hij vertelt dat toen hij Botswana voor het eerst bezocht er helemaal geen neushoorns waren. Tegenwoordig zie je gigantisch veel neushoorns in het wild als je over de Okavango Delta vliegt en naar beneden kijkt. "Dat is het resultaat van het harde werk van iedereen die bij dat proces betrokken was,” zegt hij.
Neushoornspotters zagen de jonge neushoorn van Neil onlangs nog op de Delta. Hij was weldoorvoed, gezond en samen met zijn moeder. "Het lijkt erop dat hij een hekel heeft aan de aanwezigheid van mensen," vertelt Neil. "Goed nieuws!"
Geschreven door
De essentiële uitrusting voor wildlife documentaires
Deze full-frame 30,4 Megapixel DSLR legt ongelooflijk scherpe details vast, zelfs bij extreem contrast. Door de continue 7fps-opnamen wordt het perfecte moment gegarandeerd vastgelegd, terwijl de 4K-video ongekend scherp beeldmateriaal oplevert volgens de DCI-norm.
Dit ultragroothoekobjectief uit de L-serie biedt een superieure beeldkwaliteit van rand tot rand, kan tegen een stootje en is feilloos afgedicht om wind en regen buiten te houden. Het zoomobjectief heeft een constant grootste diafragma van f/2.8 voor heldere resultaten, ongeacht de lichtomstandigheden. "Mijn 16-35mm is steeds meer mijn favoriete objectief geworden. Ik kan er heel dichtbij mee komen en de actie bevriezen."
Een krachtig telezoomobjectief met een duurzaam ontwerp, een 4-stops beeldstabilisator die ideaal is voor uit de hand fotograferen bij weinig licht en UD-objectiefelementen (Ultra-low Dispersion) voor hoog contrast en natuurlijke kleuren.
Meer licht en meer grip daarop met Canon Speedlite-flitsers. "Ik heb er altijd minstens twee bij me wanneer ik in het veld werk," zegt Neil. "Ik probeer de belichting in balans te brengen en te controleren. Zo kan ik er zeker van zijn dat de belangrijkste punten in het frame goed uitkomen."
ARTIKEL
Canon-ambassadeur Brent Stirton onderwierp het nieuwe EOS R-systeem van Canon aan een test met een vijfdaagse rondreis om de landschappen, wildlife en inwoners van Namibië vast te leggen.
ARTIKEL
De wetenschapper, wildlifefotograaf en Canon Ambassador vertelt ons hoe hij zijn ongelofelijke zee- en bergfoto's van de Noordse natuur maakt.
ARTIKEL
Bekende fotografen bespreken de toekomst van de sector en hun voorspelling kan best wel verrassend zijn...
ARTIKEL
We interviewen Jasper Doest over zijn beslissing om zijn bekroonde wildlifefotografiestijl helemaal om te gooien.
Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro