"Winnen veranderde alles" – maak kennis met de winnaars van de Canon Female Photojournalist Grant

De subsidie kan het leven van de winnaar veranderen, zowel vanwege de belangrijke financiering als het platform dat het biedt voor het werk van de fotograaf. Het talent van verschillende eerdere winnaars is erkend. Sommigen wonnen een World Press Photo- of Pulitzer-prijs, terwijl anderen merkambassadeurs zijn geworden en samenwerkingen zijn aangegaan met belangrijke internationale publicaties.

Om het 20e jaar van de subsidie te vieren en om de oproep tot deelname voor 2020 te lanceren, onthullen zes voormalige winnaars wat de prijs voor hen betekende. Ze hebben ook advies voor de volgende generatie deelnemers.

"Deze Canon-beurs is onbetaalbaar Hij kwam precies op het juiste moment," zegt Sabiha Çimen, de winnaar in 2020. Sabiha ontving de beurs voor haar lopende project Hafiz: the Guardians of Qur'an, waarin moslimmeisjes worden gedocumenteerd die proberen om de gehele Koran – in totaal 30 boeken en 6.236 verzen – uit het hoofd te leren. Deze traditie bestaat al bijna 1.500 jaar. "Ik werk al drie jaar aan dit project en voor de afronding heb ik nog steeds ondersteuning nodig," legt Sabiha uit.

"Er was geen tijd om na te denken of ik wel of niet zou meedoen, want mijn fotoredacteur vertelde me er pas twee dagen voor de sluitingsdatum over," herinnert Magali Delporte zich. Ze was de eerste winnaar van de subsidie in 2001, met Unseen: Sport Without Sight over de prestaties van invalide atleten.

"Ik herinner me dat ik A3-prints kopieerde bij The Times en mijn aanvraag schreef op de veerboot op mijn weg terug uit Frankrijk," zegt ze. "Ik heb mijn inzending op de sluitingsdag ingediend."

Het winnen van die eerste subsidie hielp de Franse fotojournaliste vijf sportprojecten te financieren, en haar werk is sindsdien verschenen in de Financial Times, Le Monde en Le Figaro.

"Als je zelfstandig een project doet, moet je meedingen naar subsidies en prijzen," zegt ze. "De subsidie helpt je niet alleen in financieel opzicht, maar ook om je zichtbaarheid te vergroten en je verhalen gepubliceerd te krijgen. We willen immers niet dat ons werk verborgen blijft op een harde schijf."

In tegenstelling tot Magali, die won met haar eerste poging, bewees de Frans-Spaanse fotojournaliste Catalina Martin-Chico dat als het niet meteen lukt, je het opnieuw moet proberen. Ze ontving de subsidie voor haar negende poging in 2017 met haar beelden van een babyboom onder vroegere FARC-rebellen in Colombia.

"De subsidie veranderde heel wat," vertelt ze. "Het bracht enorme zichtbaarheid. Niet alleen voor mij, maar voor een verhaal dat veel tijdschriften niet wilden publiceren. Toen ik begon, gebruikte ik mijn eigen geld en dat was natuurlijk niet toereikend. Om te vertellen wat er na het conflict gebeurde, moest ik teruggaan. De subsidie gaf me de kans om dat te doen."

Catalina adviseert een 'duidelijk en nauwkeurig' voorstel te schrijven: "Laat voelen hoe graag je dit verhaal wilt vertellen en je bent overtuigend. Je hoeft niet veel te schrijven, maar wel uitleggen waarom het verhaal belangrijk is."

Claudia Guadarrama ontving de subsidie in 2005 voor haar langetermijnproject Before the Limit, over migranten die door Midden-Amerika en Mexico reizen in de hoop de VS te bereiken.

Naast de praktische steun die de subsidie bood, was ze bijzonder blij met de erkenning.

"Ik was en ben nog steeds zeer dankbaar dat ik deze subsidie heb gekregen," zegt ze. "Het was een belangrijke persoonlijke en professionele steun, vooral omdat ik de uitdaging heb om te werken in een land waar er veel genderongelijkheid is en een gewelddadige en seksistische cultuur. Bovendien werk ik in een sector waarin vrouwen te maken hebben met discriminatie en een gebrek aan kansen."

De steun van de beurs is een thema dat ook de winnaar van 2019, de Armeense fotografe Anush Babajanyan, kan beamen. Ze is lid van VII Photo en maakt verhalen over de Zuidelijke Kaukasus op een Canon EOS 5D Mark IV met Canon EF 24mm f/1.4L II USM-, Canon EF 35mm f/1.4L II USM- en Canon EF 50mm f/1.2L USM-objectieven. Ze moedigt anderen aan om mee te doen, zelfs als je daar nerveus voor bent.

"De erkenning doet me veel, maar het belangrijkste was de steun," aldus Anush. "De vrijheid om te kunnen blijven werken is het enige wat iemand die een verhaal wil vertellen nodig heeft. Het is een geweldige kans en het duurt niet lang om je in te schrijven. Leg eventuele twijfels naast je neer en stuur je allerbeste werk."

In tegenstelling tot veel winnaars van de subsidie gebruikte Laura Morton, een Amerikaanse documentairefotografe en winnares in 2018, de subsidie om een nieuw verhaal te maken: University Avenue. Het ging over twee aangrenzende gemeenschappen in Californië's Bay Area, die worden gescheiden door een enorm verschil in rijkdom.

"Ik had het idee al een tijdje, maar ik wist dat het een ingewikkeld project was dat lang zou duren," aldus Laura, die veel van University Avenue fotografeerde met een Canon EOS R en een Canon RF 35mm F1.8 Macro IS STM-objectief. "De subsidie gaf me de financiële vrijheid om daar de tijd voor te nemen. Tijd om te werken is een geschenk voor een documentairefotograaf en een subsidie maakt het mogelijk om een verhaal diepgravender en subtieler te maken."

"Als je wilt meedoen, bedenk dan wat uniek is aan jouw stem en verhaal. Het is geen makkelijk werk, maar het helpt enorm als je unieke ideeën hebt."

Voor Axelle de Russé was het een keerpunt in haar carrière toen ze werd geselecteerd als Canon Female Photojournalist in 2007 voor haar fotoverhaal over concubines in China.

"De subsidie zorgde voor aardig wat druk, maar het was enorm leerzaam," zegt ze. "Het was het moment dat de rest van mijn carrière bepaalde. Elk verhaal dat ik vandaag de dag maak, is gebaseerd op de stappen en initiatieven die ik destijds nam. Het leerde me hoe ik een verhaal moest opbouwen."

"Ik zal deze subsidie altijd als bijzonder blijven beschouwen. De subsidie bracht me vooruit en moedigde me aan om verder te gaan en gaf me het vertrouwen om de fotograaf te worden die ik nu ben."