Macro, beweging en kunstzinnige imperfectie: vijf foodfotografietrends

Een stapel chocoladestukken verheft zich als een soort eetbare wolkenkrabber. Van bovenaf van het bouwwerk druipt gesmolten ganache aantrekkelijk naar beneden. De voorstelling heeft iets speels (zie laatste foto) – alsof het ontsproten is uit het brein van Willy Wonka, maar met een luxe uitstraling die bij volwassenen in de smaak valt. Sterker nog, niets is wat het lijkt in deze foto gemaakt door culinair fotograaf Sid Ali. "Ik heb verschillende foto’s gemaakt van de prachtig uitziende ganache die je vlekkeloos en met de perfecte lengtes vanaf alle zijden ziet druipen. Op elke foto staat een andere stroom afgebeeld," vertelt hij. Vervolgens maakte hij een compositie van de verscheidene foto’s in de nabewerking.

Sid, die zes jaar geleden is begonnen als professioneel fotograaf, heeft in rap tempo een reputatie opgebouwd voor het maken van foodfoto’s met een eigen persoonlijkheid. Of het nu voor Marks & Spencer, Deliveroo of KFC is, zijn foto’s bieden altijd iets meer dan een typisch stilleven. "Elke culinair fotograaf ontdekt, ontwikkelt en voedt zijn eigen unieke benadering, maar het gemeenschappelijke doel is om eten er heerlijk te laten uitzien," zegt hij. "Voor mij draait het om constante ontwikkeling door het vinden van nieuwe en innovatieve manieren om eten te fotograferen."

Hieronder vertelt Sid Canon over enkele van de huidige trends die hij omarmt.

Voedsel bestaat niet in een vacuüm en Sids foto’s reflecteren dit. Zo zijn vaak de handen van een kok die ingrediënten aan het snijden is, te zien of een achtergrond die een horeca- of huiselijke setting suggereert. In Sids beleving is dit de belangrijkste trend die is opgekomen sinds hij begon, en dit is typerend voor onze veranderende relatie met voedsel. Nu meer dan ooit ontdekken consumenten op de Britse markt en daarbuiten versere en duurzamere voedingspatronen met plantaardig of rauw voedsel. Sid ziet zichzelf als onderdeel van deze verschuiving. "Op de universiteit kreeg ik les van een aantal zeer getalenteerde stillevenfotografen en daarom leek foodfotografie een logische volgende stap – het stelde mij er toe in staat om mijn liefde voor eten, en met name gezonde eetgewoonten en voeding, te combineren met mijn passie voor het nemen van prachtig belichte foto’s."

Hij vervolgt: "Ik heb niet altijd foto’s op deze manier gemaakt, maar het voelt nu voor mij als vanzelfsprekend. Het plaatst de foto in context en stelt de toeschouwer in staat zich in te leven. Ik denk dat dit een populaire trend is geworden omdat het de kloof overbrugt tussen de foodfoto en de toeschouwer die zich kan voorstellen het voedsel te eten. Het is een effectieve marketingtechniek waardoor merken niet alleen hun standaardpubliek, maar ook nieuwe consumenten bereiken en hen kunnen verleiden om hun voedsel te proberen."

Toch werkt het niet in elke situatie. Sid geeft als voorbeeld een reclamefoto die hij heeft gemaakt voor Maggi, die een reeks kruiden verspreid over een oppervlak laat zien. "Elk ingrediënt moest zichtbaar zijn, en naar mijn mening zou een menselijk aspect afbreuk hebben gedaan aan de complexiteit," vertelt hij.

Stop-motion daarentegen, is een "ongelooflijk flexibel" format dat goed is voor bijna elk gerecht. "Je kunt het zo ingewikkeld of simpel maken als je wilt," zegt Sid. "Maar zet altijd je ideeën om in een storyboard en denk goed na over het verhaal dat je wilt vertellen." Het werken met deze formats heeft hem enthousiast gemaakt over bewegende beelden : "Ik zou graag video-opnamen willen maken, en eigenlijk staat het al een tijdje op mijn planning. Ik heb mijn oog laten vallen op de Canon EOS R5 omdat deze ongelofelijk snel is en je er adembenemende video’s mee kunt maken."

De kunst van het visueel aanprijzen van een gerecht is om het er zo goed uit te laten zien dat je het bijna kunt proeven. Sids geheime wapen is een Canon EF 100mm f/2.8L Macro IS USM-objectief dat "onafscheidelijk is van mijn camera", zegt hij. "Dankzij de geweldige compressie valt het eten echt op en daardoor is het de ideale keuze voor het maken van frontale- of 45-graden foto’s."

Macro-foodfoto’s brengen de details van een gerecht naar voren om zo de smaakpapillen van de toeschouwer te prikkelen, dankzij gebruikmaking van zicht, maar ook smaak, aanraking en geur. "Een macrofoto focust op elementen zoals kleur, kleine details of textuur die anders niet tot hun recht komen. Het belangrijkste is om de aandacht van de toeschouwer naar de kwaliteit van het product te trekken."

Fruit is geweldig om mee te beginnen, suggereert Sid. "Snij een kiwi doormidden en je zult prachtige zaden en vezels zien. Maar ik heb ook weleens een macrofoto gemaakt van een kipburger. Ik vind de textuur van de kip, aangevuld met de levendige kleurenpracht van de salade, heel mooi."

Sid werkt normaal samen met een foodstylist die verantwoordelijk is voor het strooien of schenken terwijl hij foto’s maakt . De ‘imperfectie’ van deze foto’s is een illusie; ze zijn tot in detail uitgekiend en geproduceerd – zoals het geval is bij de afbeelding van chocoladestukken hieronder. Stylisten hebben hiervoor een flair, evenals heel veel behulpzame trucs om ervoor te zorgen dat het voedsel er op zijn best uitziet. "Het is belangrijk om te weten hoelang voedsel er goed uit blijft zien als je het fotografeert," zegt Sid. "Bijvoorbeeld, bij ijs duurt het niet lang voordat het smelt, dus je moet snel fotograferen, vooral op een warme dag of als je werkt met warme lampen. Ander voedsel zoals vlees kan langer meegaan, en kan er weer vers en mals uitzien door het te bestrijken met olie."

Sid, zoals veel culinair fotografen tegenwoordig, is altijd bezig de grenzen van zijn werk te verleggen. Hij maakte opvallende en originele composities – een foto van appels die in het water vallen of een kleurrijke salade op een zwarte achtergrond die op een elegante manier onderverdeeld is in verschillende segmenten – waarvan hij sommige als kunst verkoopt. Hij maakt vaak eenmalige testfoto’s en persoonlijke series, soms naar aanleiding van iets dat ontbreekt in zijn portfolio. En wanneer je aan het experimenteren bent, is een betrouwbare uitrusting onmisbaar, zegt Sid.

“Aan een camera met hoge resolutie en high-speed flitslicht heb ik in de meeste gevallen genoeg. Met mijn geweldige Canon EOS 5DS R-camera maak ik foto’s met een fantastische 50 Megapixel resolutie. Het heeft de resolutie van een middenformaatcamera en de flexibiliteit van een spiegelreflexcamera – het beste van beide werelden," zegt hij. “De meeste camera’s zijn uitgerust met een low-passfilter, en alhoewel dit filter moiré vermindert, zorgt het ervoor dat goede randscherpte verloren gaat. De Canon EOS 5DS R heeft dit filter niet, waardoor de scherpheid is toegenomen en je er beter kleine details mee kunt vastleggen."

De 45 Megapixel Canon EOS R5-systeemcamera, die Sid overweegt te kopen, biedt ook uitgebreide creatieve mogelijkheden voor culinair fotografen, met geavanceerde AF en in-body beeldstabilisatie die werkt in combinatie met compatibele objectieven om maximaal 8-stops bescherming te bieden tegen cameratrillingen.

Ideeën kunnen overal vandaan komen, dus sta open voor creatieve invloeden, adviseert Sid. "Ik bestudeer dagelijks foodfoto’s," zegt hij. "Pinterest en Instagram zijn geweldig voor visueel brainstormen, maar ik haal ook inspiratie uit boeken, films, schilderijen en het dagelijks leven."

Sid denkt dat meer culinair fotografen een artistieke stijl aannemen om meer emoties te kunnen opwekken bij toeschouwers – wat zowel commerciële als creatieve waarde heeft. "Het zorgt ervoor dat het product in de herinnering van de toeschouwer blijft. Daarnaast bevordert het en inspireert het verschillende manieren van kijken naar foodfotografie, die vaak tot nadenken stemmen."