The power of one: waarom filmen in één shot een krachtige storytelling-techniek is

"Sommige mensen vinden het meer een soort trucje. Je moet inderdaad wel het juiste moment ervoor kiezen, maar het zorgt voor een prettige soort spanning", zegt Danny Feng, filmmaker, creatieve director en oprichter van Feng Production, die werkt vanuit Berlijn. "Ik maak erg graag one-takers, bijvoorbeeld voor muziekvideo's en scènes voor documentaires." In plaats van perfectie na te streven, omarmt Danny met deze techniek voor dergelijke video's juist menselijke fouten. Dit zorgt voor charme en realisme, en geeft kijkers het gevoel dat ze op de eerste rij zitten.

Danny werkte vroeger als geluidstechnicus. Akoestische livesessies vormden de inspiratie voor zijn eerste experimenten met deze techniek. Hier vertelt hij ons wanneer hij de techniek voor filmen in één shot gebruikt, waarom hij ervoor koos om de muziekvideo Ventura (Live in Brussels) van Camel Power Club zo te maken en wat zijn favoriete apparatuur is voor het filmen van one-takers. Daarnaast geeft Danny ook zijn beste tips voor het filmen in één shot.

Bij het filmen in één shot wordt een volledige scène of opnamereeks in één continue take met één camera gefilmd. Bekende voorbeelden van one takers in films zijn bijvoorbeeld de openingsscène van Touch of Evil (1958), geregisseerd door Orson Welles, en de Copacabana-scène in Goodfellas (1990), geregisseerd door Martin Scorsese.

"Geen geknip, filters of nabewerking. We gebruiken de beelden zoals ze zijn en publiceren ze", zegt Danny. "Ik vind het echt geweldig, omdat het in die context heel herkenbaar is voor mensen: het is onbewerkt, het is echt."

Filmen in één shot klinkt als zwaar werk, dus waarom zou je het doen? Danny zegt: "Het is zonder meer een uitdagende techniek, vooral wanneer je belichting moet toevoegen aan een scène of tijdmarkeringen hebt voor wanneer je op een bepaald punt moet zijn. Deze elementen zijn ontzettend moeilijk uit te voeren in one takers."

"Ik ben gek op technologie en houd altijd de nieuwste ontwikkelingen in de gaten. Maar wanneer ik film, wil ik niet hoeven na te denken over apparatuur", zegt Danny. "Daarom vind ik de EOS C70 zo goed. Je kunt de camera eenvoudig binnen vijf minuten instellen en vervolgens direct de opnamen maken die je wilde maken."

Een andere belangrijke factor is het gewicht. Maar een lichte camera is niet per se beter. "Ik heb gemerkt dat je met een zwaardere camera over het algemeen minder last hebt van trillingen die de sensor bereiken", zegt Danny. "Ik werk het liefst met zo zwaar mogelijke camera's als deze geen ingebouwde beeldstabilisatie hebben. De EOS C70 is een fijne camera omdat ie zo compact is, niet te zwaar of te licht, en beschikt over een indrukwekkende elektronische beeldstabilisatie."

Hij filmt meestal vanuit de hand "zonder dure accessoires" en maakt opnamen in 4K voor maximale veelzijdigheid bij het bewerken. "Nu het mogelijk is om te filmen zonder tijdbeperkingen, kun je 4K opnemen op een geheugenkaart van 128 GB. Dat is een hoop content. De codecs zijn ook nog eens bijzonder efficiënt."

Het belangrijkste advies van Danny voor het maken van one-takers: omarm de imperfecties, want dat zorgt voor karakter. Het is vooral belangrijk hoe je reageert op deze foutjes. "Dit is inherent aan het filmen van liveoptredens: je maakt altijd wel een foutje. Dat heeft ook weer zo zijn charme. Is het beeld even wat onscherp? Blijf kalm en pas de scherpstelling heel langzaam aan."

Wat heeft Danny nog meer geleerd sinds hij voor het eerst een video in één shot maakte?

1. Beperk het aantal takes

2. Herken de belangrijke momenten

3. Stel de witbalans handmatig in

4. Gebruik de interne beeldstabilisatie van de camera

5. Gebruik handmatige scherpstelling

6. Zorg voor lange, soepele bewegingen

7. Wees creatief om beelden visueel aantrekkelijk te houden