13 jaar later: de EOS 5D Mark IV werpt een nieuw licht op een verdwijnende Chinese traditie

Bij het licht van een gaslamp zit een oudere visser op zijn vlot van bamboe terwijl een vogel boven zijn hoofd vliegt. Het onwaarschijnlijke duo vist samen, de man en de aalscholver werken harmonieus samen volgens een 600 jaar oude Chinese traditie. Maar de snelle modernisering van het land heeft ongekend veel toerisme naar de rivier de Li in de regio Guangxi gehaald. Dit zorgt er samen met een gebrek aan interesse onder jongere generaties voor dat deze traditie langzaam verdwijnt.

Voor Canon-ambassadeur Joel Santos, die gedurende meer dan 13 jaar hechte banden in de gemeenschap heeft opgebouwd, bood zijn zesde reis een van de laatste kansen om de aalscholvervissers vast te leggen. Met de Canon EOS 5D Mark IV hoopte hij tijdens dit bezoek aan Guangxi zijn beste werk tot nu toe te kunnen produceren.

"Het idee was om ergens naartoe te gaan waar ik het al goed kende en dat een belangrijke rol speelde in mijn werk, om te zien wat ik kon met de technische verbeteringen die zijn doorgevoerd in de camera's, sensoren en objectieven. Ik wilde ze tot het uiterste testen," zegt Joel. "Tegelijkertijd probeerde ik iets opnieuw uit te vinden dat ik al vele malen eerder had gefotografeerd."

In 2006 fotografeerde hij de vissers voor het eerst en raakte hij gefascineerd door de brug tussen traditie en moderniteit. Twee van zijn onderwerpen, de broers Huang Yue Ming en Huang Yue Chang, behoren tot de laatste zes echte vissers in de regio. Ze zijn nu allebei in de negentig en vissen al sinds ze tieners waren.

"Het is hun levensverhaal", zegt Joel. "Maar binnenkort zal een van de mooiste verhalen van de afgelopen 600 jaar een herinnering worden. Dit was een van de laatste kansen om echte vissers te fotograferen, die niet de nieuwe marionetten voor het toerisme zijn."

Toen Joel de vissers voor het eerst fotografeerde, gebruikte hij twee vroege digitale camera's van Canon: een Canon EOS 350D en een Canon EOS 20D. "Ik moest voorzichtig omgaan met ISO omdat die camera's niet zo goed waren bij weinig licht," legt Joel uit. "Ik moest dus een tijdje wachten na zonsopgang en al een tijdje voor zonsondergang beginnen.

"Tijdens deze nieuwe reis gebruikte ik een EOS 5D Mark IV en een aantal objectieven uit de L-serie en ik wilde echt testen wat ik kon zien, vooral bij weinig licht. En wat voor soort schaduwherstel ik zou krijgen uit die bestanden en welke scherpte mogelijk was met nieuwe, betere objectieven uit de L-serie."

Naast het vissen fotografeerde Joel ook portretten in de huizen van de mannen. Tijdens deze reis bestond zijn uitrusting uit de Canon EF 16-35mm f/2.8L III USM en de nieuwe telezoom, de Canon EF 70-200mm f/2.8L IS III USM. "Ik was er echt van onder de indruk", herinnert hij zich. “Het is optisch een fantastisch objectief. De precisie is geweldig, net als de beheersing van overstraling en de stabilisator. Ik was er weg van."

De beeldstabilisatie bleek ook een enorm pluspunt te zijn van de Canon EF 85mm f/1.4L IS USM. “Ik heb portretten gemaakt met dit objectief en het is geweldig, omdat de meeste primes geen stabilisatie hebben. Dat is zeldzaam. De 85 mm is een zeer helder objectief, maar meestal heb je bij weinig licht nog niet genoeg sluitertijd om de brandpuntsafstand die je gebruikt aan te kunnen.

"Meestal kun je niet fotograferen met een sluitertijd van meer dan 1/100e van een seconde, omdat je daar niet genoeg licht voor hebt. Of je moet de ISO echt heel hoog zetten, waardoor de foto ook wordt verpest. Ik vond het fijn dat dit objectief stabilisatie had en dat ik het kon gebruiken alsof het een 50 mm was. Als ik een sluitertijd van 1/50e van een seconde gebruikte, waren de opnamen scherp."

Een 4K-video opnemen

Verandering vastleggen

De uitgebreide hoeveelheid werk van Joel documenteert de culturele veranderingen in de regio, waarbij het verhaal van de vissers een sprekend voorbeeld is van de modernisering die in China gaande is.

"De groei nam in het afgelopen decennium erg snel toe en de mensen hebben tegenwoordig meer geld dan ooit tevoren", zegt hij. "Toerisme, en vooral het binnenlandse toerisme, heeft een ongekende spurt gemaakt. In de 13 jaar dat ik deze vissers heb gefotografeerd, zijn dit soort tradities ingestort, omdat de toeristische groei in de regio zo enorm is."

Dit wordt samengevat in Joels contrasterende beelden van een verblindende lichtshow, waarbij de rivier de Li wordt verlicht met gekleurde lampen. De lichtshow, met de choreografie van de beroemde Chinese regisseur Zhang Yi Mou, die verantwoordelijk was voor de weldadige openingsceremonie van de Olympische Spelen van 2008 in Peking, heeft van Yangshuo een toeristische trekpleister gemaakt. Na de start in 2004 wordt de show nu twee tot drie keer per dag vertoond, elke dag van het jaar. Er werken meer dan 5.000 mensen aan de show.

"Het is het grootste podium ter wereld," zegt Joel. "Het is zo beroemd geworden dat toeristen er massaal naartoe gaan." Deze toeristen gaan 's avonds ook naar het water om het vissen met aalscholvers te aanschouwen, maar wat ze zien is een voorstelling, niet de echte visserservaring. De overdadige lichten, de beweging en het lawaai jagen de vissen weg.

"Als je deze verhalen documenteert, zet dat je aan het denken over hoe de wereld verandert," zegt Joel. "Als we nooit zouden veranderen, zouden we nog steeds in grotten wonen. Tegelijkertijd is het angstaanjagend om te zien dat iets dat al meer dan 600 jaar bestaat, in minder dan 10 jaar verloren kan gaan.

"Ik heb gemengde gevoelens, want als je een traditie verliest, verlies je kennis en dat is iets wat je voor altijd kwijt bent. Maar tegelijkertijd is het een beetje egoïstisch om te willen dat mensen hetzelfde blijven, alleen maar om een traditie te behouden."

Ook de laatste aalscholvervissers hebben gemengde gevoelens. "Ze zien de verbeteringen die toerisme in hun leven heeft gebracht, dus op een bepaalde manier accepteren ze de verandering in vistradities. Ze begrijpen waarom de jongere generaties er niet om staan te springen. Ze hebben zelf een zwaar leven gehad, en het geld dat je verdient met vissen is niet voldoende om de dingen te betalen die je tegenwoordig nodig hebt om te overleven. Maar ze vinden het ook erg verdrietig dat de traditie binnenkort misschien verdwijnt."