Dans tussen boot, getij en windrichting: Clive Booths foto's van reddingsboten in actie

Het hart van de bemanning in beeld

Sinds die tijd is het Ileachs Project springlevend en Clive is de tel kwijt van het aantal keren dat op Islay is geweest om foto's te maken. Hij heeft foto's gemaakt van spectaculaire oefeningen op zee met de RNLI-bemanning, maar ook stillere formele portretten van de bemanningsleden. Clive: "De bemanning te leren kennen en te fotograferen op zee, tijdens stormen en thuis, is echt ongelofelijk. Door tijd met hen en hun gezin door te brengen, besef je pas goed wat er op het spel staat. Islay heeft 3000 bewoners. Ze vormen samen een heel hechte gemeenschap."

"Ik fotografeerde een keer de hele bemanning op het station in hun uitrusting, met licht via de ramen, met de Canon EOS 5DS en Canon EOS 5DS R op een statief. Kort geleden kon ik dat vanuit de hand doen met de Canon EOS 5D Mark IV omdat die uitstekende opnamen levert bij weinig licht. Met diffuus licht en een reflector kunt je heel sfeervolle, gevoelige portretten maken. Bij de nabewerking verminderde ik de verzadiging van de kleuren, omdat het felle geel van hun uitrusting op een bepaalde manier afleidde van de persoon, en ik verhoogde het contrast. De meeste foto's die ik op Islay heb gemaakt, zijn rauw en ruig, want zo zie ik het eiland."

Clive herhaalde deze set-up op toepasselijke plekken bij de bemanningsleden thuis of op de plekken waar ze werkten, om zo tweeluiken te maken. "Het was best lastig," vertelt hij. "Ik maakte in een schuur foto's van Raymond Fletcher, hij is boer maar ook de tweede stuurman van de reddingsboot. Maar de lichtbron had een andere hoek, dus vroeg ik hem om zijn trouwring aan zijn andere hand te dragen en spiegelde toen de foto. Deze portretserie sprak mensen enorm aan. Met slechts twee beelden vertel je een vertaal, zoals ze bij de RNLI zeggen, van gewone mensen die buitengewone dingen doen."

Clive vertelt dat Canon apparatuur hem al vroeg in zijn carrière aantrok, in eerste instantie om de objectieven. Maar hij viel al snel ook voor de camera's. "Voor de meeste foto's op de boot heb ik Canon EF 11-24mm f/4L USM- en Canon EF 70-200mm f/2.8L IS II USM-objectieven gebruikt. Ik gebruik heel graag prime-objectieven voor portretfoto's. Mijn favorieten zijn een Canon EF 85mm f/1.4L IS USM en een Canon EF 35mm f/1.4L II USM."

Maar bij het fotograferen van Robbie, het zoontje van een RNLI-bemanningslid en professioneel jachtopziener Scott Brown, had Clive een soort openbaring op het gebied van zoomobjectieven.

"Toen ik de foto's van zijn vader maakte, kwam Robbie op een quad aangereden en probeerde hij onze aandacht te trekken," herinnert hij zich. "Een andere keer kwam hij opdagen met een puppy en een waterijsje. Het was zo schattig! Ik pakte de camera, met een Canon EF 24-70mm f/2.8L II USM-objectief en stelde scherp op de puppy. Normaal gesproken zie je, met een prime-objectief, prachtige bokeh-effecten en super-scherpstelling op de puppy. Het was de eerste keer dat ik een zoom-objectief op die manier had gebruikt en het resultaat zag eruit alsof het met een prime-objectief was gemaakt. Ik was meteen verkocht."

Spectaculaire opnamen op het water

Bij het fotograferen van de boten kwamen andere uitdagingen kijken. Het is echt teamwerk en voorafgaand aan een sessie, neemt Clive het werk door met de operations manager, zelf ook een enthousiast fotograaf. Ze gaan zelf aan boord van een tweede boot van waaraf ze de foto's maken en er is een veiligheidsfunctionaris aanwezig.

Het weer op Islay kan heel snel omslaan van zonnig naar bewolkt, en daardoor kunnen de foto's heel verschillend zijn. Tijdens een van zijn sessies, net voor kerstmis in 2017, werkte hij echter bij windstoten van ruim 80 kilometer per uur. "Veiligheid is natuurlijk het belangrijkst," zegt Clive, "maar als je die eenmaal voor elkaar hebt, begint er een soort dans tussen je eigen positie ten opzichte van de boot, het getij en de windrichting. Het is zwaar, maar wel heel erg de moeite waard.

"In 2015 gebruikten we een van onze ambitieuzere fotografeerlocaties. Ik had het geluk om te werken met de Britse marine tijdens een van de laatste reddingsoperaties met hun Sea King-helikopter, voordat de helikopters werden geprivatiseerd. Ik kon maar één body en één lens gebruiken, dus ik had gekozen voor een Canon EOS 5DS R en een Canon EF 11-24mm f/4L USM-objectief, dat op dat moment vrij nieuw was."

Clive trok een dompelpak aan en werd via een windas in de helikopter gehesen; hij had speciale toestemming gekregen om foto's te maken vanuit de helikopter, met zijn benen over de rand van de deuropening. "Ik wilde een speciale foto maken van de reddingsboot in de schaduw van de helikopter," herinnert hij zich. "Ik had nooit gedacht dat het ons zou lukken, maar we kregen het voor elkaar."

Andere fotosessies hadden wat minder voeten in aarde, maar de resultaten waren daardoor niet minder adembenemend. Zo vergat Clive een keer om zijn objectief in de Servo-modus te zetten. "Door de op- en neerwaartse bewegingen van de golven waren er twee druppels water op het punt waarop ik de camera scherpstelde," vertelt hij.

"De scherpstelling was zo snel dat hij aan deze twee druppels werd gekoppeld en het resultaat was dat je de golf scherp is, de boot onscherp, en het kielzog van de boot ruim 15 meter aan beide kanten. Je ziet het spatwater, het drama en de bergen op de achtergrond. Het is een gelukkig toeval, maar het is interessant omdat het de kijker het perspectief geeft van iemand die uit de zee gered wordt.

Voor Clive "brengen objectieven herinneringen naar boven omdat ik ze associeer met bepaalde foto's." Hij had veel prachtige ervaringen en ontmoette fantastische mensen op Islay en heeft daardoor een sterkte band met het eiland. Toen de RNLI-bemanning van Islay vorig jaar een onderscheiding kreeg voor een bijzonder dramatische reddingsoperatie, werd Clive uitgenodigd voor de ceremonie om een presentie over zijn werk te geven. "Ik was er ontzettend trots op om erbij betrokken te zijn," zegt hij. "Mijn passie voor werken in Schotland zal nooit verdwijnen."