Ulla Lohmann
© Ulla Lohmann

15 jaar lang werd Ulla achtervolgd door een beeld. Een beeld uit 1995 van avonturenfotograaf Simon Carter, die "een vreemde, fragiele rotspilaar in het midden van de oceaan" liet zien. Die rots is de Totem Pole, een zuil van 65 m hoog in de zee, die onheilspellend uit het water omhoog steekt bij Cape Hauy in Tasmanië.

Het is gelegen aan de zuidoostelijke rand van het Tasman Peninsula. Ulla omschrijft deze plek als het 'absolute einde van de wereld'. Een laatste stuk land voor de grote, woeste oceaan richting het zuiden naar Antarctica begint.

Splinter of Rock
© Ulla Lohmann
Grasslands
© Ulla Lohmann

Deze loodrechte rotsformatie is een van de meest intrigerende uitdagingen voor bergbeklimmers – en een van de mooiste prijzen voor de fotografie. Voor de Duitse expeditiefotograaf Ulla werd het een obsessie. Een om te bedwingen en om opnamen te maken. Om te overwinnen en om vast te leggen. "Het schreeuwde om avontuur", zegt ze. "Het afgelegene, de isolatie, de uitdaging van de klim."

De aantrekkingskracht was echter niet alleen die van een zware klim. Ulla’s professionele intuïtie dreef haar ook naar de Totem Pole.

"Als fotograaf wilde ik vastleggen hoe kwetsbaar deze rots eruitziet – het lijkt alsof hij op elk moment kan instorten.

"Jarenlang heb ik kaarten en foto's bestudeerd en ik droomde ervan dit ooit te kunnen doen. Dus toen ik de kans kreeg, ben ik ervoor gegaan."

Ulla bereidde zich obsessief voor. Ze gebruikte de Canon EOS 5D Mark IV – een camera die veelzijdigheid en prestaties combineert met een stevig ontwerp.

"Ik kan het niet opnieuw doen", zegt ze. "Ik kan in die ruige omgeving niet voorzichtig doen met mijn uitrusting. Ik heb één camera nodig die veel aankan."

© Ulla Lohmann

Dankzij de ongeëvenaarde beeldkwaliteit en geavanceerde scherpstelling en meting van de 5D Mark IV vind je eenvoudig de juiste instellingen – en de robuuste, weerbestendige body is essentieel in uitdagende omgevingen.

"Als fotograaf bevind je je in deze moeilijke omstandigheden en worstel je met je eigen grenzen", zegt ze. "Tegelijkertijd moet je die camera erbij pakken en geweldige opnamen maken. De 5D Mark IV verlegt alle grenzen."

In de voorbereidingen op de beklimming van de Totem Pole zocht Ulla haar grenzen op, door klimwanden, kliffen en lange bergbeklimmingen te bedwingen met haar man Basti… totdat ze eindelijk klaar was om haar droom waar te maken. Maar vanaf het eerste moment van de beklimming was de Totem Pole onverbiddelijk.

De voet van de rots waar de woeste golven op kapotslaan en een harde wind raast, is alleen bereikbaar door vanaf de kliffen van Tasman Peninsula te abseilen – en er zijn geen goede plekken om je handen en voeten te plaatsen.

Tasman Peninsula Cliffs
© Ulla Lohmann
Tasman Alpine Cliff
© Ulla Lohmann

"Je kijkt ernaar en denkt bij jezelf: het gaat me niet lukken om daar te komen", herinnert ze zich. "Je bevindt je dicht bij zee, er zijn woeste golven, er staat een harde wind en alles voelt in het begin zo glibberig aan. Je hebt geen houvast en het is een erg moeilijke klim. Je bent nat en bij iedere golf word je natter waardoor de klim steeds moeilijker wordt."

Desondanks wist ze greep te krijgen op de verraderlijke rots en hield ze zich vast aan de verborgen spleten, scheurtjes en alle onregelmatigheden in het gesteente. De uren sleepten zich voort terwijl Ulla centimeter voor centimeter naar de top klom. De schemer viel in en toen gebeurde het onfortuinlijke.

Basti, die de beklimming leidde, gleed uit en verwondde zijn voet. Toen de schade werd opgenomen, voelde Ulla haar droom langzaam uiteen spatten.

"Ik had kramp in mijn armen en mijn handen bloedden – op dat moment was ik alleen nog maar bezig met overleven", vertelt ze. "Ik hield het amper vol, ook al volgde ik Basti, en ik wist dat ik het alleen niet zou redden. Bovendien moesten we het laatste, gevaarlijkste stuk in de schemer beklimmen. Maar ik was niet van plan om het op te geven. Je kunt meer dan je denkt."

Leidenschaft
© Ulla Lohmann
Campfire
© Ulla Lohmann

Met de voet van Basti in het verband, gaven ze nog één keer alles om de top te bereiken. Eindelijk bereikte Ulla de top, gehavend, bebloed en met verzuurde benen en – aan het eind van haar obsessie van vijftien jaar – maakte zij de opname waar ze al die tijd van droomde.

"Ik keek naar beneden en zag de woeste oceaan, keek daarna omhoog en zag de wijde hemel en opeens voelde ik me vrij", vertelt ze. "Mijn droom is uitgekomen. Het is me gelukt. Na die worsteling, was ik opeens aan de top.

"Het Duits woord voor passie is Leidenschaft. Letterlijk betekent dat 'creëren door te lijden'. Het bereiken van mijn uiterste grenzen geeft me het gevoel dat ik echt leef. Ik vind het geweldig om mijn grenzen te verleggen – en de Totem Pole heeft dat echt gedaan."

De Totem Pole, door Ulla Lohmann. Bedwongen. Vastgelegd. Gevierd.

Geschreven door Ulla Lohmann


Ulla Lohmann
Ulla Lohmann
Fotograaf

Ulla legt uit waarom ze voor de Canon EOS 5D Mark IV kiest

"Alles staat of valt met goede apparatuur. Fotografen hanteren de volgende uitdrukking: de beste camera is de camera die je gebruikt, niet de camera die in je tas zit. De 5D Mark IV valt onder de categorie camera's die zeker wordt gebruikt.

"Naast de technische specificaties vind ik de weerbestendige afwerking en de robuuste body heel belangrijk. De camera moet tegen tropische regenbuien en een stootje kunnen, maar ook kou-en hittebestendig zijn. Tot nu toe heeft de camera allerlei omstandigheden doorstaan. Ik kan het touchscreen zelfs met handschoenen aan bedienen en dat is vooral belangrijk bij de extremere omstandigheden.

"De hoge ISO van de 5D Mark IV – die de lichtgevoeligheid van de camera meet – was heel praktisch tijdens mijn tocht, ook om niet voor de hand liggende redenen: ik was mijn zaklamp vergeten, maar door de hoge ISO van de camera te gebruiken, fungeerde deze als een soort van nachtkijker en kon ik zien waar ik was!"