ARTIKEL
Regisseur Xavier Dolan lijkt in een moment van eenzaamheid te zijn betrapt op een balkon dat uitkijkt op de baai van Cannes. De realiteit? Een bruisend feest vol beroemdheden tijdens een filmfestival is tijdelijk onderbroken om deze foto op het donkere terras te maken. Drie minuten later is het feest weer in volle gang.
Ervaringen als deze werden heel normaal voor fotograaf Paolo Verzone tijdens de twee wervelende weken waarin hij het Cannes Film Festival fotografeerde voor de meest-gelezen krant in Frankrijk, Le Monde. De Italiaanse fotojournalist en Canon Ambassador is sinds 2003 lid van Agence VU en documenteert al bijna 30 jaar mensen voor verschillende nieuws- en langetermijnprojecten. Voor deze opdracht maakte hij 60 portretten - tussen de vier en zeven per dag - op de full-frame systeemcamera: Canon EOS R. Hij maakte foto's van genomineerde beroemdheden en prijswinnaars, waaronder de directeuren Quentin Tarantino en John Carpenter, en acteurs Emily Beecham en Hafsia Herzi.
"Soms hadden we maar 30 seconden de tijd om een foto te maken," zegt Paolo. "De omgeving kon ongelooflijk hectisch zijn, en je wist van tevoren nooit wat je kon verwachten. Soms had je tijd om over een bepaalde omgeving na te denken of om deze aan te passen. Maar je moest ook vaak improviseren en snel de beste plek voor een foto vinden. Het was een enorm lastige uitdaging, maar ook interessant, dus het was perfect."
Registreer je apparatuur voor gratis advies van experts, onderhoud van apparatuur, toegang tot inspirerende evenementen en exclusieve aanbiedingen met Canon Professional Services (CPS).
Paolo had minder dan een minuut de tijd om regisseur Ken Loach te fotograferen voordat hij een interview moest geven. "Ik moest hem ter plekke fotograferen en had niet meer dan twee meter ruimte," zegt hij. “Soms moet je echt creatief zijn om een plek te vinden in een lege ruimte en om intimiteit te creëren als die er niet is. Voor elke foto in Cannes moet je je voorstellen dat er honderden mensen in de buurt waren."
Deze creativiteit kwam ook van pas toen hij schrijver en regisseur Céline Sciamma, winnaar van de award voor Best Screenplay voor de film Portrait of a Lady on Fire, fotografeerde.
"We moesten haar bij de ingang van een parkeerplaats fotograferen, omdat het hotel geen toestemming wilde geven om binnen foto’s te maken," lacht Paolo. "Ze moest op tijd bij haar screening zijn, dus zochten we een plek in de buurt van het hotel. Zo ging het elke keer, maar ik vind deze uitdagingen erg leuk. Ik heb in vergelijkbare situaties met politici gewerkt, maar dit was veel beter. Het is zeker een meer extreme ervaring voor een portretfotograaf."
Door de tijdsbeperkingen had Paolo zelfs geen tijd om zijn foto's te bekijken. Hij moest er dus op vertrouwen dat zijn camera de juiste foto's had gemaakt. "De Canon EOS R is perfect voor portretten, omdat hij zo snel scherpstelt en je achteraf niks hoeft te controleren," zegt hij. "De scherpstelling is erg belangrijk, vooral bij verticale portretten. Om op de ogen scherp te stellen, kun je je vinger op het scherm plaatsen en het [AF-punt boven het] oog aanraken. Er is dan geen twijfel over mogelijk dat het model scherp in beeld is."
De Canon EOS R is een must geworden in zijn tas, samen met zijn andere camerabehuizingen: een Canon EOS 5DS R en een Canon EOS 5D Mark IV. "Als ik de tijd heb om in een rustige situatie een foto te maken, zou ik de EOS 5DS R gebruiken. Het is een goede studiocamera voor portretten en heeft een hogere resolutie met meer informatie in wit. Daarnaast worden alle kleurverschillen van de huid of kleding beter opgepakt. Maar in Cannes waren de shoots zo kort dat ik de EOS R wilde gebruiken vanwege de zeer scherpe, betrouwbare automatische scherpstelling.”
Dit werkte door naar omstandigheden met weinig licht en in het donker, zoals toen hij de Canadese regisseur en acteur Xavier Dolan moest fotograferen. "Ik wist dat de camera zou scherpstellen op het terras. Het was erg donker, maar zelfs bij weinig licht weet je dat de camera kan zien. Je kunt op je apparatuur vertrouwen, zelfs als je geen tijd hebt om de foto's te controleren. Ik had een beautydish met een zachte flitser, belichting voor de achtergrond en de instellingen op ISO100."
Hij kon haarscherpe foto's maken met de autofocus, maar Paolo maakte geen gebruik van de Eye Detection AF. Hij kiest ervoor handmatig op de gezichten van zijn modellen scherp te stellen. "Er kwamen zoveel mensen in beeld dat ik de oogdetectie niet gebruikte. Zelfs als ik voor het model stond, kwamen er make-up-artiesten binnen of liepen er mensen langs. Ik wilde dat de camera op één punt was scherpgesteld."
Het was niet mogelijk van objectief te wisselen tijdens een shoot omdat hij zo weinig tijd had met zijn modellen. Paolo gebruikte een Canon RF 28-70mm F2L USM-objectief of één van zijn stoutmoedige EF-primes, een Canon EF 50mm f/1.2L USM-objectief in combinatie met een vattingadapter EF-EOS R. "Het RF 28-70mm F2L USM-objectief is ideaal omdat je je heel snel aan verschillende omgevingen moet aanpassen. Het geeft je flexibiliteit," zegt hij. "Met de vattingadapter EF-EOS R kun je een groot aantal objectieven gebruiken. Ik heb een EF 50mm f/1.2L USM-objectief gebruikt en soms gebruik ik een EF 85mm f/1.2L II USM. Dit werkt erg goed, want ik heb beide objectieven al."
Hij had al eerder tijdens het filmfestival van Venetië gefotografeerd, maar dit was Paolo's eerste keer in Cannes. "Het is een soort supergekke adrenalinestoot, waarbij iedereen door elkaar heen rent," herinnert hij zich. "Producenten, acteurs, filmmakers, fans. Het is een internationaal, wereldwijd evenement en je merkt dat er een enorme markt voor is. Het is niet alleen voor de bioscoop. Mensen die al langere tijd naar Cannes kwamen, zeiden dat ze misten hoe het 15 of 20 jaar geleden was. Toen kon je regisseurs en acteurs nog op straat vragen of je een foto van ze kon maken. Dat is nu niet meer zo."
Le Monde moest zich inderdaad door een leger publicisten binnen het Cannes-circuit heen vechten om bij de genomineerden te komen. Nadat iedereen was gefotografeerd, bracht Paolo zijn avonden door in het 'kantoor' van een hotelkamer met een team journalisten van de krant om hun verhalen te schrijven. "We werkten tussen de 18 en 20 uur per dag," zegt hij. “Omdat het een dagblad is, moesten we 's nachts een foto kiezen. Er was volledige synergie, met een team dat ervoor zorgde dat het artikel op het juiste moment met de juiste foto's werd geleverd."
Een van Paolo's favoriete foto's is die van de legendarische regisseur Quentin Tarantino. Hij was in Cannes om zijn film Once Upon a Time in Hollywood te promoten. Veel beroemdheden zoals Leonardo DiCaprio, Brad Pitt en Margot Robbie hebben aan deze film meegewerkt. De film won de hoofdprijs, de prestigieuze Palme d'Or, niet. Deze ging naar de Koreaanse thriller Parasite. Paolo vond Tarantino een "hele slimme en vriendelijke persoon," die "precies wist wat voor soort foto's ik wilde maken en vanuit welke hoek."
Paolo had voor deze foto iets meer tijd om een hoek van een ruimte vol fotografen in te richten. Hij gebruikte daarom drie lampen: één als achtergrondverlichting, één voor schaduwen en één op Tarantino gericht. Hierdoor werd het "een ingewikkelde foto die er eenvoudig uitziet".
Paolo gebruikte doorgaans slechts één of twee lichtboxen in een basisuitvoering. Waar mogelijk gebruikt hij natuurlijk licht, zoals in zijn foto van de Britse actrice Emily Beecham, die de prijs voor Best Actrice won voor haar hoofdrol in de sciencefictionfilm Little Joe. "Er was mooi licht en ik gebruikte een lichte flits, in combinatie met natuurlijke licht. Je krijgt hierdoor de indruk dat ik net iets meer natuurlijk licht had, wat de EOS R goed vastlegt."
Topportretfotograaf Tom Barnes over hoe je het beste haalt uit 'lastige' portretten met zijn Canon-camera en -lenzen.
Op zijn laatste dag van het festival had Paolo onverwacht voordeel van zijn keuze voor deze camera bij het fotograferen van de rode loper. "Ik had twee rijen met mensen voor me en het was onmogelijk om rechtstreeks foto's te maken. Ik hield mijn armen omhoog en kon alles zien met het scherm dat omlaag was gekanteld," zegt hij over het Variangle-touchscreen van de Canon EOS R. "Andere mensen vroegen me welke camera ik had.
"Op veel andere camera's weet je niet wat de camera ziet als je je armen omhoog houdt. Als je het scherm één slag omlaag draait, zie je precies wat zich voor de lens bevindt. Als iets je zicht blokkeert, kun je de camera dus omhoog houden. Het is een extreme situatie, maar de camera werkte hier goed voor, dus ik was erg blij dat ik deze optie had."
Cannes was een veeleisende opdracht. Paolo moest een meer intuïtieve manier van fotograferen gebruiken. Hij genoot hier echt van en wil studenten deze techniek in de toekomst ook aanleren. "Je moet accepteren dat je niet precies kunt krijgen wat je wilt. Het fijne is dat je een punt bereikt waar je niet meer nadenkt en de foto gewoon maakt. Je hoeft niets te analyseren, je maakt de foto gewoon. Je visualiseert iets en je gaat er gewoon voor. Je probeert zo dicht mogelijk in de buurt te komen van wat je wilt zien.
"Het is een situatie vol adrenaline. Je werkt vanuit je verleden, niet je heden. Al het werk dat je in het verleden hebt gedaan en de manier waarop je in het verleden met situaties bent omgegaan, helpen je om er gewoon te zijn. Je geniet van de snelheid. Je bent er niet tegen. Het hoort bij het spel."
Hoewel de meeste mensen zich niet voorbereiden op het fotograferen van beroemdheden tijdens schitterende filmfestivals, zijn er enkele waardevolle lessen voor iedereen die foto's maakt in snel-veranderende omstandigheden. “Probeer één goede foto te maken in plaats van 10 minder goede. En wees selectief. Als je binnen twee seconden merkt dat iets niet werkt, verander het dan gewoon, want je hebt nog maar één minuut over om dé foto te maken," aldus Paolo. "Ken je apparatuur goed en vertrouw op je verleden, want je kunt je nergens op voorbereiden. Het werk dat je al hebt gedaan, heeft je voorbereid.”
Geschreven door
De belangrijkste essentiële kit voor portretten
Een innovatieve full frame systeemcamera die nieuwe standaarden zet. "Ik wilde de EOS R gebruiken vanwege de zeer scherpe, betrouwbare automatische scherpstelling," zegt Paolo. "Zelfs bij weinig licht weet je dat de camera alles ziet. Ideaal voor portretten."
Geavanceerde zoomlens uit de L-serie met supersnel f/2-diafragma voor uitzonderlijke beeldkwaliteit. De beeldkwaliteit van zoomlenzen geherdefinieerd. "Deze lens is ideaal als je je snel aan verschillende omgevingen moet aanpassen. De lens geeft je flexibiliteit," zegt Paolo.
Dankzij het ongelooflijke f/1.2 maximale diafragma levert de supersnelle prime geweldige prestaties bij weinig licht. Een lens waarmee je nauwkeurige creatieve controle houdt over scherpstelling en scherptediepte.
Een professionele korte telelens, uitstekend toegespitst op het maken van opnamen bij weinig licht en voor situaties waarin een extreem geringe scherptediepte vereist is. Perfect voor creatieve portretfotografie.
De adapters van het EOS R System zijn volledig compatibel met de EF- en EF-S-objectieven van Canon, zodat gebruikers van EOS R en EOS RP hun bestaande objectieven kunnen gebruiken.
ARTIKEL
Fashionfotograaf Javier Cortés vertelt over zijn klassieke portretten bij weinig licht, geïnspireerd op schilderijen van oude meesters.
ARTIKEL
Professionele fotograaf Rosie Hardy vertelt het verhaal achter haar eerste portretopnamen met de Canon EOS R en het RF 85mm F1.2L USM-objectief.
ARTIKEL
Zelfverklaarde 'controlfreak' Quentin Caffier vertelt over zijn fotografische proces en onthult hoe hij tot zijn unieke stijl komt…
ARTIKEL
De fotograaf vertelt hoe ze natuurlijk licht gebruikt in haar op de Hollandse meesters geïnspireerde portretten.
Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro
Canon