Guia Besana's portret van het leven in de noordelijkste stad ter wereld

De opzet van de foto lijkt heel eenvoudig: een vrouw met haar hond in de sneeuw. De compositie, de lijnen en de primaire kleur tegen de witte achtergrond maken het een plezierige foto om naar te kijken. Maar als je je verdiept in het verhaal achter de foto van Guia Besana wordt het alledaagse ineens buitengewoon: de foto van de Italiaanse Canon Ambassador is een gedicht over mensen, plaatsen en de complexe relatie tussen die twee.

Guia's werk is gepubliceerd door CNN, Vanity Fair en The New York Times. Ook werkt ze met talloze zakelijke klanten en heeft ze over de hele wereld geëxposeerd. Ze verdeelt haar tijd meestal tussen Parijs en Barcelona, maar toen haar partner – ook een fotograaf – een opdracht voor langere tijd aannam in Noorwegen, besloot ze hem samen met hun dochter te bezoeken.

Op Spitsbergen, een Noorse eilandengroep in de Noordelijke IJszee, wonen 2100 mensen. Ter vergelijking: op dezelfde eilanden leven zo'n 3000 ijsberen. Het stadje Longyearbyen op een van deze eilanden is de noordelijkste stad ter wereld. Als je verder naar het noorden reist, kom je alleen nog maar meteorologische posten tegen. Tijdens de poolnacht gaat de zon eind oktober onder en komt pas begin februari weer op. Op Guia's eerste dag in Longyearbyen daalde de temperatuur tot -15 °C. Maar de fotografe liet zich daar niet door weerhouden en waagde zich naar buiten voor een serie foto's van deze fascinerende plaats.

Guia maakte de foto van de vrouw met een Canon EOS 5DS R, waar ze graag mee werkt, omdat hij snel en scherp is en een low-pass cancellation filter heeft dat de scherpte optimaliseert, vooral bij landschapsopnames. Ze gebruikte haar Canon EF 24-70mm f/2.8L II USM-objectief met 33 mm "omdat dat het objectief is dat al mijn favoriete brandpuntsafstanden in één bevat: 35-50 mm. Zo hoef ik niet van alles mee te slepen en niet van objectief te wisselen bij lastige weersomstandigheden", zegt ze. Hoewel het eindresultaat er wit uitziet, was de zon zwak, en dus stelde ze de ISO in op 800, de sluitertijd op 1/100 sec. en het diafragma op f/5.

Maar de grootste uitdaging tijdens deze opnames waren haar koude handen. Ze droeg dikke handschoenen, met daaronder een dunner paar om het touchscreen te kunnen bedienen. Nadat ze de dikke handschoenen had uitgetrokken, was het een race tegen de klok om de foto te maken voordat ze het gevoel in haar vingers zou verliezen.

De afgelopen jaren heeft abnormaal weer – waarschijnlijk het gevolg van de opwarming van de aarde – allerlei problemen veroorzaakt op Spitsbergen. Sommige wetenschappers vrezen dat de lawines en aardverschuivingen het einde van Longyearbyen betekenen. Geeft deze achtergrondinformatie de foto's van Guia extra betekenis? Is het een waarschuwing voor de toekomst? Guia: "Op deze foto is goed te zien hoe dieren in de wildernis en op afgelegen plekken de leiding nemen over hun omgeving." Ook is te zien hoe mensen de natuur het voortouw laten nemen. "De manier waarop de vrouw haar rechterarm en -hand naar achteren houdt, is veelzeggend. Het geeft aan dat ze zich laat leiden door de hond en dat ze hem in zekere zin accepteert als leider."