Een dag in het leven van een landschapsfotograaf: vier topprofessionals leren een nieuw genre

"Ik ken de Jurassic Coast bijzonder goed en maak er al mijn hele leven foto's van," zegt David. "De kustlijn licht op het zuiden, dus ik wilde de shoot 's winters doen als het licht het meest bijzonder is. Ik wilde de anderen ook laten zien wat er allemaal door mijn hoofd gaat als ik op zoek ben naar een goede locatie en een shoot plan."

De vijf professionals ontmoetten elkaar op een koude januaridag in West Bay in Dorset. David gaf ze enkele tips om te beginnen, zoals advies over het gebruik van lange belichting en de filter ND grad, polarizer en 'big stopper'. Daarna ging iedereen op eigen houtje de locatie verkennen om te proberen een volledig nieuw onderwerp en een al even nieuwe werkwijze onder de knie te krijgen. Gedurende de volgende 24 uur werkte de groep op verschillende tijdstippen van de dag op hun gekozen locaties, volop genietend van hun zogenoemde 'genreruil'. Eens zien wat ze hebben geleerd.

Marc Aspland, sportfotograaf

Marc zegt: "David heeft mijn hele wereld op de kop gezet, ik mocht van hem een sprong in het diepe nemen met behulp van een statief, filters en extreem lange belichting. Dat was helemaal nieuw voor mij, als redactionele sportfotograaf. Toen we begonnen, legde hij zijn handen op mijn schouders en op die van Eddie en zei hij: "Jongens, doe het rustig aan. Dat landschap loopt niet weg. Stel je camera in voor één opname en doe je ogen dicht. Doe ze weer open. En kijk."

"David gaat volledig op in de natuur en heeft zijn hele loopbaan doorgebracht op onvoorstelbare locaties over de hele wereld, waarbij hij rustig wacht op het beste licht. Het was fascinerend om hem in actie te zien, om te zien hoe hij urenlang wacht bij een niet-bewegend onderwerp tot het licht in een oogwenk verandert. Bij sportfotografie gaat het er juist om een bepaald moment te fotograferen dat binnen een fractie van een seconde weer voorbij is.

"Ik stond schouder aan schouder met de andere professionals en realiseerde me al snel dat ik mijn eigen draai moest geven aan dit uitzicht. Ik liep een stuk over het strand, klauterde over de rotsen en kwam op de muur rond de haven terecht. En daar kwam mijn creativiteit als fotojournalist perfect samen met Davids wereld, want op de rotsen lag een bos lelies met een rouwkaart. Ik wist meteen dat ik gevonden had wat ik zocht. Het was een heel eenvoudig, maar voor mij toch veelzeggend beeld. Dat is mijn favoriete foto, omdat het iets meer zegt over mij als fotograaf.”

Sanjay Jogia, huwelijksfotograaf

Sanjay zegt: "Ik heb van de genreruil geleerd verwante disciplines mijn eigen vakgebied kunnen verrijken. Als huwelijksfotograaf kom ik vaak op de mooiste locaties. Ik heb foto's gemaakt in de meest uiteenlopende landschappen, van de woestijn tot IJsland, maar mijn aanpak is totaal anders. Ik probeer een mooie foto van een bruidspaar te maken met het landschap op de achtergrond. Het bijzondere aan de genreruil was dat ik Davids aanpak van landschapsfotografie nu begrijp.

"Het belangrijkste is de rust in zijn aanpak. Hij beoordeelt de scène als geheel en zoekt naar bepaalde vormen en geometrieën in het landschap en laat de scène zich geleidelijk ontwikkelen. Als er bijvoorbeeld mensen in de scène voorkomen, laat hij hun bewegingen zich ontwikkelen tot de geometrieën waarnaar hij op zoek is.

"Deze aanpak heeft me ertoe gezet na te denken over hoe ik de volgende keer een reportage vóór een huwelijksdag op een mooie locatie ga aanpakken. Ik ben gaan overwegen hoe ik het landschap een belangrijker onderdeel van mijn compositie kan maken en hoe ik de compositie en de boodschap moet laten ontwikkelen. Ik ben echt aan het nadenken over hoe ik dat kan realiseren. Als ik terugkijk op het hele evenement, denk ik echt dat het bijzonder waardevol was voor de kruisbestuiving van genres en werkwijzen.

"Mijn favoriete foto van die dag is een opname in silhouet van de hele groep met hun hoofdlampen. Het is een combinatie van landschapsfotografie en het soort foto's dat ik elke dag maak."

Helen Bartlett, familiefotograaf

Helen zegt: "Ik heb altijd al gedacht dat het lage tempo een van de grote voordelen van landschapsfotografie is. Mijn werk is meestal een en al activiteit. Er zijn zeker rustige momenten (en natuurlijk taart) tijdens mijn fotoshoots, maar vanaf het moment dat ik aankom tot het moment dat ik vertrek, ben ik voortdurend op zoek naar goede foto's, loop ik heen en weer en reageer ik op wat er allemaal gebeurt.

"Bij landschapsfotografie reageer je op het licht en het weer en de wereld om je heen. Door je camera op een statief te zetten, heb je meer tijd om elk element van de foto heel bewust in je op te nemen. Waar valt het onderwerp samen met de randen van het kader? Wat gebeurt er in de hoeken? Moet een gedeelte van het landschap juist wel of niet op de foto staan? In de loop der jaren hebben mijn portretfoto's enorm veel baat gehad bij dit proces.

"Ik heb de opnamen gemaakt met de Canon EOS R en ik vind dat de elektronische zoeker, ingesteld op zwart-wit, een goed hulpmiddel is om een landschap te vinden dat goed tot zijn recht kwam in zwart-wit. Dankzij de Focus Peaking-markeringen achter op de camera kon ik in één oogopslag zien of de foto goed was scherpgesteld. Misschien een kleinigheidje, maar ik heb er bijzonder veel aan gehad.

"Mijn favoriete foto heb ik genomen tijdens de shoot bij zonsopgang op Bat's Head, als je vanaf de kliffen naar beneden kijkt richting Durdle Door. Ik vind dat deze foto de sereniteit van de zonsopgang goed weergeeft, het moment van onbeperkte mogelijkheden voordat de wereld wakker wordt. Ik heb een 'big stopper'-filter met 10 stops en neutrale dichtheid gebruikt om de sluitertijd te verlengen naar drie minuten. Dat betekent dat de zee een kalme waas wordt, maar dat de schaduwen van de stromingen en wervelingen op bepaalde plekken wel zichtbaar zijn, zodat je een gevoel van beweging onder het oppervlak en van andere werelden in de diepte krijgt.”

Eddie Keogh, sportfotograaf

Eddie zegt: "Het klinkt misschien vreemd, maar het mooiste moment van de dag was voor mij toen we 's ochtends heel vroeg opstonden en in het donker met hoofdlamp en al naar de locatie liepen om foto's te kunnen nemen bij het eerste daglicht. Ik sta niet vaak 's ochtends om half 7 op de rand van een klif van 200 meter hoog.

"Ik heb wel eens eerder landschappen gefotografeerd, maar nooit echt serieus. Het is zeker moeilijk. Je moet heel andere vaardigheden onder de knie krijgen. Daarom was het zo fijn om met David op pad te gaan, we konden hem op het moment en op de plek zelf vragen stellen. Hij weet echt heel veel, maar het fijne is dat hij helemaal niet betweterig overkomt.

"Ik heb vooral lange opnamen gemaakt in plaats van groothoekopnamen, omdat ik bang was dat de kliffen anders niet tot hun recht zouden komen. Het is een dynamisch landschap en een iets langer objectief comprimeert de mooie gebogen vormen. Bovendien zouden de mensen verloren zijn gegaan in het kader van mijn favoriete foto (zie hieronder) als ik een groothoekobjectief had gebruikt voor die opname.

"Wat ik vooral hebt geleerd van deze ervaring, is dat je geduldig moet zijn. Sportfotografen willen altijd snel foto's maken, maar soms kan ik beter even wachten om te zien of ik met een andere lichtinval een betere foto kan maken.”

David Noton, landschaps- en reisfotograaf

David zegt: "Ik vond het erg leuk om de andere professionals kennis te laten maken met de rituelen van mijn wereld. Ik wist dat ik ze niets hoefde te leren over het vastleggen van aansprekende beelden, maar ik kon ze wel laten zien hoe ik te werk ga tijdens landschapsshoots, van het plannen en het wachten tot het fotograferen.

"De anderen werken allemaal onder druk in vrij hectische en snelle omgevingen. Landschapsfotografie is meestal meer gematigd en vaak ook frustrerend, maar geduld en uithoudingsvermogen lonen bijna altijd. Ik hoop dat de tragere en analytische aanpak en de bedachtzame benadering hun soms van pas zullen komen in hun vakgebied.

"En natuurlijk was er tijdens de 24 uur of te veel bewolking, zoals 's middags in West Bay, of te weinig bewolking, zoals de volgende morgen bij Bat's Head. Maar dat is de uitdaging van landschapsfotografie: we zijn totaal afhankelijk van de natuur en de omstandigheden zijn zelden perfect."