Hoe podcasts de soundtrack van ons leven werden

Als je wat vrije tijd hebt, leun dan achterover en vraag vrienden of collega's: "Wat is je favoriete podcast?" Je zult niet teleurgesteld worden. In het begin waren podcasts behoorlijk niche. Niettemin zijn ze uitgegroeid tot een waar fenomeen. Maar hoe hebben ze deze plek in de harten van mensen gevonden? De wereld heeft immers zeker geen gebrek aan entertainment. Het lijkt erop dat ze, net als zoveel trends, gewoon de juiste plek op het juiste moment hebben gevonden.

Podcasts zijn in feite publieke omroepen, wat zeker niets nieuws is. Amerika heeft dit al wat voelt als een eeuwigheid op kabeltelevisie en het werd vereeuwigd in de komedie Wayne's World uit 1992 , bijna precies op hetzelfde moment dat de eerste persoonlijke blogs een publiek vonden. Dit soort 'Confessional Media', zoals het werd genoemd, zette de toon voor een wereld die een voorproefje wilde van iets dat afweek van de mainstream. Het publiek was niet op zoek naar verfijning, maar naar puurheid . De authenticiteit van iets ongefilterds dat het kenmerk was van die vroegste online ervaringen in chatrooms en blogs. Toen gebeurde er in 2001 iets dat het begin was van alles wat

we vandaag de dag kennen. Een kleine witte digitale audiospeler met bijpassende koptelefoon die "duizend liedjes" kon bevatten ( zoals Steve Jobs aankondigde toen hij het lanceerde tijdens een speciaal Apple-evenement). Dit klinkt vandaag de dag natuurlijk hilarisch, maar kijk eens naar de woordkeuze: liedjes . Steve's beroemde glazen bol voorspelde niet dat zijn bedrijf de katalysator zou worden voor een geheel nieuwe vorm van media. Zelfs de naam, bedacht door journalist Ben Hammersley in februari 2004 , is een samentrekking van 'iPod' en 'broadcasting'. Tegen het einde van het jaar was de iPod aan zijn 4e ^generatie toe , met een verkoop van ongeveer 10 miljoen . En toevallig daalde de prijs van audio-opnameapparatuur naarmate de verkoop van de iPod steeg. In 2005 noemde de Oxford American Dictionary 'podcast' hun 'Woord van het Jaar'.

Iedereen die gehoord wilde worden, vond zijn weg naar populaire shows – of begon er zelf een. Het 'overal toegankelijk'-formaat gaf de podcast een nieuwe status als soundtrack voor drukke levens. Het past immers perfect in een wereld die nu vanzelfsprekend multitaskt (afgezien van een paar opmerkelijke uitzonderingen, zijn de meeste podcasts de perfecte lengte voor een wandeling met de hond, woon-werkverkeer of een tripje naar de sportschool). Maar het was het sociale aspect van podcasten dat het echt onderscheidde van andere media. Het gaf het publiek een connectie en nabijheid die tv- en radio-omroepen van die tijd gewoon niet konden evenaren, hoe hard ze het ook probeerden.

Fans werden gezien, gehoord en beantwoord door hun hosts via hashtags, wat ook diende om communities te creëren die Twitter (zoals het toen heette) gebruikten om deel te nemen aan 'listening parties'. In een wereld die tegelijkertijd meer en minder verbonden was, voelde deze ervaring warm, vertrouwd en, belangrijker nog, authentieker dan alleen passief luisteren. Tegenwoordig wordt geschat dat wereldwijd meer dan 500 miljoen mensen naar podcasts luisteren en de aantallen blijven maar toenemen. Deze communities zijn dus enorm en brengen mensen van over de hele wereld samen in een gedeelde liefde voor een buitengewoon aantal onderwerpen.

En er is voor ieder wat wils. Comedy staat consequent bovenaan de hitlijsten, gevolgd door nieuws en actualiteiten en natuurlijk true crime, dat een toegewijde aanhang heeft. Dat betekent echter niet dat alle podcasts in deze genres succesvol zijn. Er is veel geschreven over de ingrediënten voor een geweldige show, maar het komt neer op een paar basisprincipes: ken je onderwerp en blijf erbij (een goede podcast kan in een zin worden beschreven), wees consistent (er komen regelmatig nieuwe afleveringen), leer je publiek kennen en overweeg steeds vaker of je wilt dat je show audio, video of beide is.

Podcasts vervagen van nature de mediagrenzen. Ze zijn een ruimte voor open discussie die misschien nooit mainstream wordt, maar toch nog steeds evenveel kijkers trekt. En ze kunnen overal worden opgenomen – van luchthavens tot fauteuils – met een doe-het-zelf-mentaliteit die in essentie deel uitmaakt van hun blijvende aantrekkingskracht. En net als audio voorheen, is de hoogwaardige apparatuur die nodig is voor het opnemen van videopodcasts nu ruim binnen handbereik. "Iets meer dan vier jaar geleden besloten we om Diary of a CEO in video te lanceren, en het was een van de belangrijkste beslissingen die we ooit hebben genomen", legt ondernemer en podcaster Steven Bartlett uit in gesprek met Canon UK. "Eigenlijk komt de groei voort uit het videocomponent wanneer je show in veel clips wordt geknipt en het bredere internet opgaat, als een hengel, en publiek trekt."

Voor Steven, die maandelijks meer dan 50 miljoen kijkers en luisteraars trekt, zijn studiosets en filmische productiewaarden allemaal onderdeel van zijn merk, maar er zijn even populaire shows die een veel eenvoudigere opzet hebben. Uiteindelijk draait het allemaal om authenticiteit – voldoen aan de verwachtingen van je publiek – en een echte connectie creëren met kijkers en luisteraars. Live podcasts worden ook de norm, waarbij luisteraars en kijkers 'afstemmen', zoals ze dat twintig jaar geleden misschien ook deden bij tv – zij het met de toegevoegde interactiviteit van chat, inclusief de mogelijkheid om in realtime vragen te stellen aan hosts en gasten. Betekent dit dat we de cirkel rond hebben? De vraag is groot en het lijkt er op dit moment zeker niet op dat podcasts minder

invloedrijk zullen worden . Hosts hebben op zichzelf al een beroemdheidsstatus en opkomende podcasts zijn een broedplaats voor nieuw talent en ideeën. Netflix zou in gesprek zijn met enkele van 's werelds populairste podcasters en YouTube-makers met het oog op het aanbieden van hun content aan zijn service. Hoe de toekomst er ook uitziet en klinkt, één ding is zeker: als je om aanbevelingen voor podcasts vraagt, kom je nooit met lege handen thuis.