ARTIKEL

Altijd op zoek naar verhalen: Magnum-fotograaf Jérôme Sessini over het vinden van je fotografische stem

A man who has lost one legs leans against some cushions in a shabby makeshift tent in Lebanon.
Een man die zijn been heeft verloren bij een bombardement in Idlib. Hij ligt in een provisorische tent in West-Bekaa, Libanon. Gemaakt met een Canon EOS 5D Mark III op 20 oktober 2013. © Jérôme Sessini / Magnum Photos

Jérôme Sessini heeft weinig tijd voor conventies. Zijn documentairewerk bracht hem naar Irak, Mexico, Oekraïne, Haïti en Libanon, waar hij grote conflicten vastlegde. Hij wil echter liever geen oorlogsfotograaf worden genoemd. "Ik zie mezelf meer als verhalenverteller," aldus de Magnum-fotograaf.

Met zijn eerste twee reeksen die hij maakte in Oekraïne won hij de eerste en tweede prijs in de categorie Spot News Stories van de World Press Photo Contest in 2015. In zijn winnende reeks, 'Crime Without Punishment', onderzocht hij het wrak van de MH17, het vliegtuig van Malaysia Airlines dat werd neergeschoten in een gebied dat in handen was van rebellen in het oosten van Oekraïne, waarbij alle 283 passagiers en 15 bemanningsleden om het leven kwamen. De aanblik van de ramp was zelfs voor de meest doorgewinterde journalisten erg confronterend.

Een man die zijn been heeft verloren bij een bombardement in Idlib. Hij ligt in een provisorische tent in West-Bekaa, Libanon. Gemaakt met een Canon EOS 5D Mark III op 20 oktober 2013. © Jérôme Sessini / Magnum Photos

Zijn met een tweede prijs bekroonde reeks 'Final Fight for Maidan' legde het gewelddadige conflict in februari 2014 vast tussen de Oekraïense politie en de pro-Europese betogers die zich tegen de regering hadden gekeerd. De betogers bouwden barricades op en bezetten het Maidanplein in Kiev. De conflicten bereikten op 18 februari 2014 een hoogtepunt, toen aan beide zijden in totaal 70 mensen werden gedood.

We hebben al eerder met de Franse fotograaf gesproken over de tol die het werken in oorlogsgebieden op emotioneel vlak eist en over de toekomst van de fotojournalistiek. In dit interview doet hij echter een stap terug en legt hij uit hoe hij in het vak terechtkwam, waarom langetermijnprojecten volgens hem zo belangrijk zijn en wat je als fotojournalist moet doen om te slagen in de afbrokkelende journalistieke markt.

A protester’s feet are seen standing on a metal wall in Cairo’s Tahrir Square.
Op 7 februari 2011 kwamen duizenden demonstranten samen op het Tahrirplein in Caïro om het aftreden van de Egyptische president Hosni Mubarak te eisen. Gemaakt met een Canon EOS 5D Mark II. © Jérôme Sessini / Magnum Photos

Hoe ben je geïnteresseerd geraakt in fotografie?

"Ik kocht mijn eerste camera toen ik ongeveer 23 jaar was. Dat was begin jaren negentig. Ik was gefascineerd door beelden in het algemeen, zoals schilderijen en foto's, en door geschiedenis. Toen ik boeken van Mark Cohen, Lee Friedlander en Diane Arbus zag, begreep ik dat fotografie de taal van de ziel is. Ik ging foto's maken in de omgeving van mijn geboortestad in de Vogezen. Ik fotografeerde landschappen en portretten van gewone mensen."

In 1998 verhuisde je naar Parijs om als fotograaf aan de slag te gaan en je begon bij het fotoagentschap Gamma. Hoe ging dat precies in zijn werk?

Christian Ziegler’s

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro

"Ik had in die tijd geen flauw idee van de wereld van de fotografie, ik was echt een amateur. Geleidelijk aan leerde ik hoe ik mijn werk en mezelf kon verkopen. Dat was nog niet zo eenvoudig. Ik begon met nieuwsfoto's van protesten in Parijs en stuurde die vervolgens naar Gamma. Na een jaar stuurde Gamma me naar Albanië, waar destijds een conflict aan de gang was [de Kosovo-oorlog]. De redacteur zei: "Jij wilt fotograaf worden? Dit is je kans." Ze stuurden me op pad met 25 filmrolletjes en 1000 dollar. In Albanië ontmoette ik een journalist die werkte voor een Franse krant. Zo kreeg ik mijn eerste opdracht."
An old car drives along the seafront strip called The Malecon in Havana, Cuba, in the rain.
De Malecón in Havana, Cuba, kort nadat Raul Castro de leiding overnam van zijn broer Fidel, die Cuba bijna 50 jaar lang had bestuurd. “De hele bevolking van Cuba wachtte in spanning af,” aldus fotograaf Jérôme Sessini. Gefotografeerd op 17 juni 2008 met een Canon EOS 5D. © Jérôme Sessini / Magnum Photos

Was Albanië wat je ervan had verwacht? Was je goed voorbereid?


"Ik was totaal niet voorbereid. Toen ik 's avonds in de haven van Durrës aankwam, wist ik niet waar ik naartoe moest. Ik volgde een groep mensen die zouden gaan strijden met het Kosovaars Bevrijdingsleger, maar toen we eenmaal in Albanië aankwamen, lieten ze me achter met mijn camera. Gelukkig kwam ik een journalist tegen die me wilde helpen, daar heb ik echt geluk mee gehad. In die tijd was Albanië echt nog een gevaarlijk land."

Sindsdien heb je veel korte projecten gedaan en een aantal diepgaande persoonlijke reeksen, zoals een vierjarig project in Mexico. Hoe staan deze twee werkwijzen met elkaar in verband?

"Mexico was het eerste project waar ik een aantal jaar aan wilde wijden [in plaats van een korte periode]. Ik spreek Spaans en ik heb veel contacten in het land. Ik wilde echt weten wat daar aan de hand was en de veranderingen door de tijd heen meemaken. Ik vind het moeilijk om jarenlang met een project bezig te zijn, maar korte opdrachten zijn eigenlijk net zo lastig, omdat je snel moet reageren. Soms groeit een nieuwsbericht uit tot een langdurig project. Ik werk nu drie jaar in Oekraïne en dat begon eigenlijk allemaal met een nieuwsbericht. Hoe ik weet of iets een verhaal is dat ik op de voet wil volgen? Moeilijk uit te leggen. Het draait om de aantrekkingskracht voor de mensen, niet iets rationeels."

An Orthodox priest holds up a wooden crucifix in front of a wall of sand bags. A man wearing protective clothing and a helmet with a face guard holds a makeshift metal riot-style body shield in one hand, next to him.
Een orthodoxe priester zegent protestanten op een barricade in Kiev, Oekraïne, 20 februari 2014. Uit de reeks 'Final Fight for Maidan' van Jérôme, waarin het kookpunt van de bezetting van betogers tegen de overheid op het Maidanplein in Kiev tussen november 2013 en februari 2014 is vastgelegd. Tijdens het aanhoudende geweld tussen betogers en de politie kwamen 70 mensen om het leven. Gemaakt met een Canon EOS 5D Mark II. © Jérôme Sessini / Magnum Photos

Identificeer je je met de strijd van de mensen die je fotografeert? Toen je bijvoorbeeld op debarricades in Oekraïne was, was het toen niet lastig om niet betrokken te raken bij wat er gaande is?

"Soms maak ik vrienden en ik heb ook mijn eigen politieke opvattingen. Maar die laat ik in mijn foto's niet zien. Ik probeer met mijn foto's geen verklaring te geven voor wat er gaande is. Het ligt vaak veel gecompliceerder dan dat. Foto's kunnen de situatie wel laten zien en emoties overbrengen. Ik hou ervan als foto's vragen oproepen [bij degenen die een mening hebben]. Ik wil dat mensen hun eigen beeld vormen."

Het lijkt er steeds meer dat op zichzelf staande foto's hun kracht verliezen. Vind je dat een verhaal vertellen belangrijker is dan één sterke foto?

"Zeker weten. In een verhaal volgen gebeurtenissen elkaar op. Je kunt het vergelijken met muziek: als je muziek componeert, heb je soms langzame stukken, dan weer stukken vol met spanning. Ik probeer hetzelfde te doen met mijn fotoreeksen. Ik denk altijd in opeenvolgende reeksen. Ik probeer een verhaal te vertellen, niet om enkele losse foto's te maken."

A Roma woman sits in front of a corrugated iron wall.
Een vrouw woont een zondagsdienst bij in een Romakamp in La Courneuve in Parijs, 4 mei 2013. Terwijl Jérôme voor Médecins du Monde een opdracht in Frankrijk uitvoerde, ging hij een aantal keren op eigen initiatief terug naar La Courneuve. Dit is de grootste sloppenwijk voor Roma in Frankrijk, die een kerk, drie straten en 80 gezinnen telde. In 2015 heeft de Franse politie het kamp ontruimd en circa 300 Roma hun huis uitgezet. Tijdens het maken van de reeks 'Romas in France' werd Jérôme geraakt door de hartstocht van de Roma tijdens de zondagsdiensten. Gefotografeerd met een EOS 5D Mark III en een Canon EF 24-70mm f/2.8L II USM-objectief. © Jérôme Sessini / Magnum Photos

Hebben fotografen tegenwoordig te maken met nieuwe ethische dilemma's?

"Ja, er zijn een aantal punten waarover we nog niet zijn uitgesproken. Ik hou er niet van als foto's worden nabewerkt om een slechte foto goed te maken. Tijdens de nabewerking maak ik mijn foto's neutraler en realistischer, omdat een digitale opname soms te scherp en te kunstmatig is."

"Er zijn puristen die vinden dat foto's niet mogen worden bijgesneden of in scène zijn gezet. Dat maakt mij niets uit. Waar het voor mij om draait, is de oprechtheid van de fotograaf. Als je een foto in scène zet, is dat prima, zolang je er maar eerlijk over bent. Ik vind het niet oké als je een foto in scène zet en net doet alsof het echt is. Fictie in foto's kan een hele sterke manier zijn om een verhaal te vertellen."

Children stand next to a huge window, with one boy reaching up to touch the glass, overlooking the skyline of downtown Caracas.
Kinderen spelen in de verlaten torenflat van Centro Financiero Confinanzas, ook wel de Toren van David genoemd, in het centrum van Caracas in Venezuela. Gemaakt op 1 juni 2013, kort na de dood van president Hugo Chávez, voor Jérômes reeks 'Caracas post Chávez'. Nadat de torenflat leeg kwam te staan, leefden honderden gezinnen in het gebouw, totdat ze tussen 2014 en 2015 een voor een werden uitgezet. Gemaakt met een Canon EOS 5D Mark III. © Jérôme Sessini / Magnum Photos

Hoe is je manier van verhalen vertellen veranderd? Je werkt nu ook meer met videobeelden.

"Ik ben geen filmmaker, maar soms maak ik wel gebruik van video. In Kiev bevond ik me op het Maidanplein op een barricade met een aantal betogers, toen scherpschutters het vuur op hen openden. Ik zat daar een aantal uur en mijn foto's begonnen allemaal op elkaar te lijken. Daarom besloot ik te gaan filmen en ik moet zeggen dat de beelden veel sterker overkwamen dan op foto. Maar ik ben in de eerste plaats een fotograaf, geen filmmaker."

Wat is je advies voor beginnende fotografen?

"Vind jezelf en blijf jezelf. Dat is moeilijker dan je denkt, want je kunt jezelf eenvoudig verliezen in de fotografie. Wanneer je begint als fotograaf, weet je vaak niet welke richting je op wilt. Je probeert van alles uit en het is moeilijk om je eigen weg te vinden."

Geschreven door Rachel Segal Hamilton


De kit van Jérôme Sessini

De essentiële kit waarmee professionals fotograferen

Jérôme Sessini’s kitbag

Camera

Canon EOS 5D Mark IV

Deze full-frame 30,4 Megapixel DSLR legt ongelooflijk scherpe details vast, zelfs bij extreem contrast. Door de continue 7fps-opnamen wordt het perfecte moment gegarandeerd vastgelegd, terwijl de 4K-video ongekend scherp beeldmateriaal oplevert volgens de DCI-norm (4096x2160).

Objectief

Canon EF 24-70mm f/2.8L II USM

Dit standaard zoomobjectief van professionele kwaliteit biedt een uitstekende beeldscherpte en de robuuste constructie van een product uit de L-serie. Met zijn continue f/2.8-diafragma maak je zelfs bij weinig licht prachtige foto's en heb je alle controle over de scherptediepte.

Objectief

Canon EF 50mm f/1.2L USM

Met zijn maximale diafragma van f/1.2 en ultrasonische autofocus is dit bliksemsnelle objectief perfect als je met weinig licht moet werken.

Gerelateerde artikelen

Alles weergeven

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro

Meld je nu aan