10 dingen die we leerden tijdens de World Press Photo 2018

Tijdens de opening van de tentoonstelling op de Canon Opening Night, die meer dan 500 bezoekers trok, schonken World Press Photo Managing Director Lars Boering en Canon Marketing Director Lee Bonniface alle categoriewinnaars een jaarboek van World Press Photo 2018. De Digital Storytelling-winnaars kregen een print van een foto uit hun project.

Lee Bonniface: "Een fotojournalist is iemand die een verhaal vertelt, de blik op een onderwerp beïnvloedt of verandert en de wereld een stukje beter maakt. Ze gaan in de frontlinie staan en ze moeten heel wat obstakels overwinnen om de verhalen te vertellen die de wereld volgens hen moet zien. Daarom ondersteunen wij de World Press Photo al 26 jaar."

Tijdens het festival hebben we tientallen lezingen bijgewoond en heel wat Canon-fotografen achter de winnende foto's geïnterviewd. Hier lees je tien dingen die we hebben geleerd tijdens de World Press Photo 2018.

1. Mensen hebben een ongelooflijk uithoudingsvermogen

2. Jezelf afvragen 'waarom?' helpt je een heel eind

Het is erg gemakkelijk om vooroordelen te vormen over bevolkingsgroepen met een houding of levensstijl die botst met jouw wereldbeeld. Maar de Noorse fotograaf Espen Rasmussen vertelde enthousiast hoe hij meer leerde over zulke groepen tijdens zijn reeks voor Panos Pictures, 'White Rage - USA', die hem de derde prijs in de categorie Contemporary Issues Stories opleverde. Toen hij de komst van Syrische vluchtelingen in Europa documenteerde, merkte hij op dat extreemrechtse groeperingen in Europa en de VS aan een opmars bezig waren.

"Niemand kan ontkennen dat er een soort woede heerst, dus wilde ik onderzoeken waar dat vandaan kwam", zegt Espen. De Canon-fotograaf reisde door Europa om extreemrechtse groeperingen te ontmoeten voor zijn eerste serie, daarna vertrok hij naar de VS voor deze serie. Hij won hun vertrouwen zodanig dat ze hem in hun woningen lieten fotograferen. Zo kon hij de persoonlijke momenten in hun leven vastleggen, zelfs al was hij het niet eens met hun standpunten. Toen hij tijd maakte om met deze mensen te praten, werd het hem duidelijk dat de onderliggende redenen voor hun woede erg complex zijn. "Het komt door belangrijke onderwerpen. Door werkloosheid, geweld, onzekerheid en angst", vertelt hij.

3. Als je een verhaal ziet gebeuren, kun je het beter vertellen

De Amerikaanse fotograaf Ryan Kelly werkt als vaste fotograaf voor de plaatselijke krant The Daily Progress in Charlottesville, Virginia. Hij vertelde hoe hij de raciale spanningen geleidelijk zag oplopen. Wat begon met meningsverschillen over de plannen van de stad om het standbeeld van Confederatiegeneraal Robert E. Lee te verwijderen, liep volledig uit de hand met als dieptepunt een auto die op betogers inreed tijdens de 'Unite the Right'-mars op 12 augustus 2017. Ryans foto van het geweld leverde hem de tweede prijs in de categorie Spot News Singles op. 

"Die mars stond al lang op de agenda. De krant wilde vanuit elke mogelijke hoek verslag uitbrengen, dus was ik er al vroeg", vertelt Ryan. Hij beschrijft hoe de sympathisanten en tegenbetogers het al met elkaar aan de stok kregen voor de mars begon, waardoor de politie de mars moest stilleggen. Later zag Ryan een groep tegenbetogers die rustig samen wandelden en hij besloot hen te fotograferen. Terwijl hij de straat overstak, dook de auto op die op de massa inreed. Met zijn Canon EF 70-200mm f/2.8L IS II USM-objectief op 200 mm hield hij de ontspanknop ingedrukt om elke seconde van dat shockerende moment vast te leggen.

4. Het geheim: vertrouwen en onopvallend werken

Een van de meest populaire evenementen tijdens het festival was de lezing van Pete Souza, voormalig hoofdfotograaf van het Witte Huis voor president Obama en directeur van het White House Photo Office. Hij stelde zijn nieuwe boek 'Obama: An Intimate Portrait' voor. "Mijn doel [toen ik de baan kreeg] was dat ik het beste fotoarchief wilde maken dat ooit over een president heeft bestaan", legt Pete uit. Hij voegt toe dat hij Obama elke dag overal volgde. "Soms was het even boeiend als kijken hoe verf droogt, maar als je opmerkelijke momenten kunt vastleggen, is het dat meer dan waard."

Pete deelde een selectie intieme foto's die hij door de jaren heen in Obama's kantoor en bij zijn gezin nam. Hij vertelde het publiek dat de relatie die hij met Obama had opgebouwd bij de Chicago Tribune en het feit dat hij de Obama als senator ook volgde, sleutelfactoren waren. Hij gelooft ook dat zijn onopvallende manier van werken (met stil materiaal zonder flitser en met de gepaste teleobjectieven) hem hielp om eerlijke momenten vast te leggen zonder te storen, zoals de reacties van aanwezigen bij een vergadering.

5. Het is interessant om nieuwe invalshoeken te vinden

Voormalig Canon Ambassador Giulio Di Sturco legde uit dat er al veel mensen het grote aantal transgenders in Thailand hadden besproken, maar dat hij het onderwerp vanuit een ander perspectief wilde bekijken: hij zou de industrie achter geslachtsveranderingen onderzoeken. Zijn foto 'More than a Woman' leverde hem de tweede prijs in de categorie Contemporary Issues Singles op. Hij volgde de vrouw op de foto, Olivia Thomas, tijdens haar volledige geslachtsveranderingsproces. Het moment dat ze het resultaat van de operatie zag, vond hij het meest emotionele. "Het is een sterk verhaal over transformatie", vertelde Giulio. "Het heeft niets met schoonheid te maken. Het gaat over het redden van het leven van deze mensen."

Giulio deelde ook zijn serie foto's van Sophia, de AI-robot. Hij had Sophia in het nieuws gezien, maar wilde haar verhaal niet op dezelfde manier als alle anderen brengen. Iedereen fotografeerde haar terwijl ze sprak. In plaats daarvan wilde hij het verhaal van haar creatie en ontwikkeling documenteren. Het laboratorium waar Sophia werd gemaakt, is kleiner dan Giulio's keuken, maar "dit was interessanter omdat je nooit zou verwachten dat de toekomst in zo'n ruimte zou worden gemaakt."

6. Als je jezelf afvraagt wat het verhaal is, kom je een heel eind

Toen de Nederlandse fotograaf Jasper Doest met National Geographic ging samenwerken, concentreerde hij zich eerst op de schoonheid van dieren en de natuur. Maar na een gesprek met zijn redacteur bij het tijdschrift veranderde hij zijn aanpak. "Ik maakte alleen maar mooie plaatjes van Japanse makaken. Toen ik het project voorstelde, vroeg mijn redacteur bij National Geographic: 'Wat is het verhaal?'. Ik kon die vraag niet echt beantwoorden, dus begon ik na te denken over de ruimere context", vertrouwde Doest Canon Europe toe tijdens het World Press Photo Festival.

Zijn redacteur inspireerde hem om zich te focussen op de relatie tussen mensen en makaken. Zo documenteerde hij hoe deze aapjes, die ook wel sneeuwaapjes worden genoemd en ooit werden aanbeden, nu worden uitgelachen in de entertainmentsector en worden beschouwd als ongedierte. Dit jaar won Jaspers makakenproject 'Sacred No More' de tweede prijs in de categorie Nature Stories van de World Press Photo Contest 2018.

7. Fotojournalisten kunnen voor verandering zorgen

Fotojournalistiek betekent niet alleen verhalen zoeken, maar ook mensen in nood helpen door de waarheid over hun problemen bekend te maken. Dat maakte Stephanie Sinclair tijdens haar Sem Presser-lezing duidelijk. Deze journaliste, die een World Press Photo-prijs en een Pulitzer Prize op haar naam heeft staan, vertelde over haar langetermijnproject 'Too Young To Wed' over de problemen waarmee kindbruiden over de hele wereld kampen. Toen tijdschriftredacteuren en overheidsofficials in de VS beweerden dat kindbruiden maar zelden voorkomen, wijdde Stephanie vijftien jaar tijd aan dit project, dat het tegendeel bewijst.

Ze heeft meisjes die te jong moesten trouwen verschillende keren bezocht. Ze fotografeerde doodsbange kinderen die op het punt stonden te trouwen, meisjes die werden mishandeld door hun agressieve echtgenoot, jonge vrouwen die konden vluchten naar opvangcentra, meisjes die een kind op de wereld zetten terwijl ze zelf nog niet volgroeid waren, meisjes die ondenkbaar geweld hebben overleefd, en de dappere vrouwen die ter plaatse alles op alles zetten om hen te beschermen.

Intussen is Stephanies serie uitgegroeid tot een ngo, die ook 'Too Young To Wed' heet. De ngo nodigt voormalige slachtoffers uit in de VS om hun verhaal te delen met het congres en zo voor verandering te zorgen. Uit de ngo zijn ook de Tehani Photo Workshops voortgevloeid, waarin meisjes die als kind zijn uitgehuwelijkt de fijne kneepjes van de fotografie leren. "De beste manier om te helpen, is meisjes meer kracht te geven. Zij zijn hun eigen beste ambassadeurs", zegt Stephanie over het project. Ze ziet hoe het zelfvertrouwen van de meisjes groeit naarmate ze hun verleden een plaats leren geven en prachtige vriendschappen ontwikkelen. Lars Boering, directeur van de World Press Photo Foundation, schonk de ngo € 1000 aan het einde van de lezing en moedigde het publiek aan om ook geld te schenken - met succes.

8. De schaal tonen geeft een verhaal meer diepte

Toen de Amerikaanse fotograaf George Steinmetz een paar jaar geleden voor een opdracht van National Geographic naar China reisde, stond hij versteld van de schaal waarop het land voedsel produceert. Nu China steeds welvarender wordt, eten mensen meer vlees en zuivelproducten. Het wordt steeds moeilijker om alle dieren te blijven voeden die hiervoor nodig zijn.

George monteerde zijn Canon EOS 5DS R met een 50,6 Megapixel-sensor en een low-pass cancellation filter voor extra scherpe details op een paraglider. Daarmee bezocht hij dumplingfabrieken, varkensslachthuizen en zuivelboerderijen om de productie- en consumptieschaal uit een nieuw perspectief te tonen. Hij hoopte zo de aandacht te vestigen op de impact van de vlees- en zuivelindustrie in de VS, Europa en China. "Ik maak graag foto's in vogelperspectief, maar niet te ver weg. Zo zie je de uitgestrektheid en de schaal van het onderwerp, maar blijft het toch driedimensionaal", vertelt hij aan Canon Europe. Met zijn serie 'Feeding China' haalde hij dit jaar de tweede prijs binnen in de categorie Contemporary Issues Stories van de fotowedstrijd.

9. Niet alle kranten hebben een snel slinkend fotobudget

Bij de Deense krant Politiken staat hoofdfotoredacteur Thomas Borberg aan het hoofd van een afdeling met zo'n 20 werknemers: fotografen, stagiairs, redacteurs en onderzoekers, en daarnaast een groot netwerk freelancers. Volgens hem heeft zijn afdeling niet dezelfde ingrijpende budgetverminderingen gekend als de fotografiedepartementen van veel andere kranten omdat Politiken zijn fotografen anders behandelt.

"Politiken heeft een sprekende geschiedenis wat fotografie betreft. Sinds de krant in 1908 haar eerste foto publiceerde, werd fotografie even erg gerespecteerd als verbale en grafische verhalen. We worden dus niet beschouwd als technici, zoals bij veel andere kranten, maar als vertellers. Volgens mij is dat de reden waarom we nog steeds een groot team zijn en worden beschouwd als een belangrijke afdeling", vertelt hij aan Canon Europe.

10. Positiviteit is krachtig

De meeste wildfotografen willen graag mensen bereiken en duidelijk maken hoe belangrijk het is om wilde dieren te beschermen, maar hoe vertel je gevoelige en soms hartbrekende verhalen zonder mensen weg te jagen? Milieuactivist en fotograaf Neil Aldridge heeft een manier gevonden om de aandacht van een snel afgeleid publiek te blijven trekken: vertel een positief verhaal. Zijn foto van een verdoofde, geblinddoekte witte neushoorn, die de eerste prijs in de nieuwe categorie Environment Singles won, toont hoe de neushoorn van Zuid-Afrika naar Botswana werd verhuisd om hem uit de handen van stropers te houden.

"Die nieuwe stroperscrisis duurt nu al tien jaar. Elke dag doden stropers alleen al in Zuid-Afrika meer dan drie neushoorns. Maar ik probeer me meer te concentreren op de positieve kant. Ze zijn moeilijk te vinden, dus toon ik soms de moeite die één persoon doet om een neushoorn te redden, of een weeshuis waar mensen jonge neushoorns opvoeden waarvan de ouders door stropers zijn omgebracht. Ik probeer het publiek er echt bij te betrekken, maar veel mensen willen het bloed en de gruwel van het stropen niet zien. Daarom is het belangrijk positieve verhalen te vertellen of het probleem op z'n minst in een ruimere context te plaatsen, zoals de crisis rond neushoornstropers. Doe dat op een doordachte manier die mensen aanzet tot denken, en je trekt hun aandacht", zei hij tijdens het World Press Photo Festival.

De World Press Photo-tentoonstelling is nog tot 22 juli te bezoeken in De Nieuwe Kerk, Amsterdam. Daarna trekt deze tot maart 2019 door 100 steden in 45 landen.