Dynamisch divers: Clive Booth over filmen in HDR

Fotograaf, regisseur en Canon-ambassadeur Clive Booth heeft heel wat bereikt tijdens zijn samenwerking met Canon. Maar voor zijn nieuwste project, waarin hij de EOS C300 Mark II gebruikte om de legendarische fotograaf Sir Don McCullin te filmen tijdens een reis naar India, waagde hij zich aan het filmen met een hoog dynamische bereik (HDR). De resultaten zijn oogverblindend.

Het regisseren en produceren van 'McCullin in Kolkata', de allereerste HDR-film van Canon Europa, was een opdracht die Clive met veel plezier aanvaardde. Sir Don volgen door de hete, zinderende straten van Calcutta, vol rijke, contrasterende kleuren en donkere, dichte schaduwen, was de perfecte manier om te demonstreren hoe een HDR-film het publiek de meest realistische kijkervaring ooit kon bezorgen - op de werkelijkheid met eigen ogen zien na, natuurlijk.

"Eenvoudig gezegd komen we door te filmen met HDR dichter dan ooit bij wat het menselijke oog ziet," aldus Clive. "Je kunt je niet voorstellen hoe spannend het is om met deze technologie te werken." Hij legt uit dat met HDR werken in film niet hetzelfde is als in de fotografie. "In de fotografie is HDR één stilstaand beeld, samengesteld uit beelden met meervoudige belichting. Maar als je in HDR wilt filmen, moet elk frame zo veel mogelijk gegevens vastleggen in één keer, met enkelvoudige belichting. Bij foto's ziet HDR er soms wat raar uit. Maar bewegende beelden in HDR zijn levensecht."

De monitor die Clive gebruikte, was een DP-V2420 4K-referentiemonitor van Canon. Hij werkt met een beeldverwerkingssysteem ontwikkeld door Canon, led-achtergrondverlichting in RGB en een gloednieuw IPS LCD-paneel. Samen zorgen deze elementen voor een waarheidsgetrouwe kleurreproductie. Zonder deze monitor zou het onmogelijk zijn geweest om de beelden met een hoog dynamisch bereik na te bewerken.

"Canon Log2 heeft het grootste dynamische bereik in de Cinema EOS-reeks van Canon," legt Clive uit, "en we gebruikten voortdurend de ingebouwde variabele ND-filters van de C300 Mark II. We verminderden de sluitertijd steeds meer en gebruikten de golfvormmonitor van de camera om de helderheid te regelen."

De magie van postproductie

Toch begon het HDR-avontuur van Clive pas toen hij weer in Londen was en met de nabewerkingssuite ging werken. "Om het nabewerken sneller te laten verlopen, transcodeerden we meer dan 15 uur aan opnamen van vier dagen filmtijd in India. De redacteur met wie ik al een tiental jaar samenwerk, Tristram Edwards, heeft een week lang selecties gemaakt in Adobe Premier. Daarna stelden we een ruwe versie samen. Nog eens tien dagen later hadden we 35 cuts achter de rug en waren we klaar voor de gradatie," legt hij uit. "We deden de postproductie bij Nice Biscuits in Londen en gebruikten Da Vinci Resolve voor de gradatie.

"Op dit moment wordt het HDR-verhaal pas echt interessant," vertelt hij. "Ons doel was om twee versies van de film te maken: eentje met standaard dynamisch bereik (SDR) en eentje met hoog dynamisch bereik. Chris Clarke, onze Director of Photography, onze kleurexpert Ollie en ik begonnen met de gradatie in HDR op de DP-V2420. We gaven het de look die we wilden, wat betekent dat we de lichte gebieden een beetje moesten intomen en het contrast moesten verhogen. Zo kregen de beelden een filmische uitstraling. Daarna integreerden we Dons foto's op sleutelmomenten in de film. Deze kregen een meer verzadigde gradatie, waardoor ze een grotere impact hadden. Hij nam foto's met een EOS 5D Mark IV aan 14 bit, dus toen die foto’s op de monitor verschenen, sprongen ze echt van het scherm.

Clive gaat verder: "De film begon er fenomenaal uit te zien. We zagen details in de helderste delen en de donkerste schaduwen die we niet zagen in SDR. Het kleurenspectrum was breder en alles zag er echt uit, alsof je alles in het echt voor je zag. Het risico was groot dat een verhoging van de contrastratio de kleuren te fel en helder zou maken, maar we gingen erg voorzichtig te werk: we wilden het filmische gevoel dat we voor ogen hadden, niet verliezen.

"Met de HDR-gradatie als leidraad had onze kleurexpert Ollie een hele dag nodig om de SDR te converteren. Chris en ik maakten de dag erna het proces samen met hem af. Ik denk dat de gradatie van zowel de HDR- als de SDR-beelden samen gelijk is aan anderhalve gradatie."

"Na zo lang met SDR te hebben gewerkt, was het even wennen om met HDR te beginnen. Maar zodra we het in de vingers hadden, was het gewoon onvergelijkbaar en wilden we niets anders meer. Ik werk vanaf nu altijd in HDR omdat het niet lang meer zal duren voor alles in HDR is en zenders zoals BBC, Amazon en Netflix die kwaliteit eisen. Op die manier zorg je ervoor dat je werk klaar is voor de toekomst. De vraag is niet 'of', maar 'wanneer'. Het zijn erg spannende tijden: er verschijnt meer en meer HDR-content, maar daarnaast kan ook reeds gefilmde content opnieuw worden gegradeerd naar HDR. Iedereen wint dus!"