Elizabeth Kreutz over het fotograferen van het denderende drama van een gevecht met Manny Pacquiao

In sportfotografie is het verschil tussen een goede en een geweldige foto terug te voeren op de juiste timing. Dat geldt zeker bij boksen, waar de actie razendsnel plaatsvindt. Hier onthult de Texaanse fotografe Elizabeth Kreutz hoe ze de spannendste momenten van een clash vastlegt en welke Canon-apparatuur ze gebruikt.

Een bokswedstrijd fotograferen is geen sinecure. "Je anticipeert op dat moment wanneer de kans op een meesterlijke foto zich aandient", zegt Elizabeth. "Je bent aan het wachten, je bent er helemaal klaar voor. Ik hou van de onvoorspelbaarheid. Ik heb gewoon een knoop in mijn maag en mijn hart bonkt de hele tijd in mijn keel. Ik moet er klaar voor zijn en snel bij zijn, want niemand wacht op mij."

"Er zijn momenten dat een seconde eerder behoorlijk verschilt van een seconde later. Daarom heb ik bij het fotograferen zo'n hoge burst-snelheid nodig."

Elizabeths Canon EOS-1D X-camera's leveren haar nog een voordeel op voor haar documentairewerk: "prachtige hoge ISO", zoals zij het noemt. Dat is cruciaal, want ze fotografeert meestal zo onopvallend mogelijk zonder flitser tijdens de voorbereidingen achter de schermen en trainingssessies van de sporters. Zo krijgt ze natuurlijke foto's.

"Wanneer ik in de kleedkamers met het aanwezige licht werk, moet ik weten of mijn objectief wijd open is. Ik kan dan de ISO ophogen voor een sluitertijd waarbij ik geen bewegingsonscherpte krijg. Daar streef ik naar en zo vertel ik mijn verhalen."

"Ik doe dit al 16 jaar en durfde eigenlijk nooit hoger dan ISO 1600 te gaan", zegt ze. "Nu fotografeer ik met ISO 8000 - zonder zorgen, maar vol vertrouwen."

Toen de Canon EOS-1D X werd geïntroduceerd, had de camera een uitgebreid ISO-bereik tot 204800. De EOS-1D X Mark II gaat zelfs tot 409600. Elizabeth: "Op sommige momenten fotografeer ik wel met flitser als dat echt nodig is, maar anders liever niet. Ik denk dat ik 90% van de tijd zonder fotografeer."

De Canon EOS-1D X maakte veel indruk op Elizabeth toen ze er voor het eerst mee op pad ging. "Ik had daarvoor de Canon EOS-1D Mark IV, die me goed beviel. Maar toen ik mijn eerste gevecht in Madison Square Garden fotografeerde, gebruikte ik twee camera's: de EOS-1D Mark IV en voor het eerst ook de EOS-1D X. Ik zag bij het bewerken meteen welke foto's met de 1D X waren gemaakt door de levendigere kleuren bij de hoge ISO. Sindsdien heb ik elk gevecht alleen nog met een Canon EOS-1D X gefotografeerd."

Tot die tijd had Elizabeth nog nooit full-frame gefotografeerd. "Al mijn camera's hadden verkleinde sensoren. Toen ik op full-frame overging, wist ik dat ik nooit meer terug wilde. Ik fotografeer graag met groothoek voor dat documentairegevoel. Geweldig gewoon."

Haar werkwijze wordt bepaald door haar cliënten, vaak promotors van evenementen die niet alleen het gevecht zelf, maar ook de aanloop en nasleep op beeld willen vastleggen. Haar intieme beelden achter de schermen en unieke perspectief op het gevecht zelf komen op sociale media terecht. Ze dienen ook als marketingmateriaal voor toekomstige promoties. Ze paste deze methode toe bij de tweede clash tussen Manny Pacquiao en Timothy Bradley in april 2016 (Bradley had het eerste gevecht in 2012 op uiterst controversiële wijze gewonnen en dit was in de ogen van velen een gelegenheid om het vermeende onrecht van dat gevecht recht te zetten).

"Mijn opdracht voor dit gevecht was vooral om achter de schermen in de kleedkamers fotograferen", zegt ze. "Ik hoefde geen ad hoc foto's te maken en door te sturen. Ik maakte wat foto's achter de schermen in real-time voordat het gevecht begon en concentreerde me daarna op de actie tijdens het gevecht zelf. Ik hoefde mijn foto's niet meteen te versturen, daar hadden ze een andere fotograaf voor."

Ze had met de promotors afgesproken dat ze het gevecht en alles eromheen mocht vastleggen. Daarna zou ze de RAW-beelden op haar gemak in haar hotelkamer verwerken. Dat proces nam vijf uur in beslag.

Het was de eerste keer dat Elizabeth de EOS-1D X Mark II gebruikte. Dat heeft indruk op haar gemaakt, net zoals toen ze EOS-1D X voor het eerst ter hand nam. "Ik ben enthousiast om te zien wat ik ermee kan doen, vooral met mijn documentairestijl", zegt ze.

"Ik kijk ernaar uit om de ISO nog verder op te schroeven en nog betere foto's te krijgen met hogere ISO's. Daar speel ik graag mee... Dat is belangrijk voor mij als fotografe die werkt in een documentairestijl."