Artikel

Naila Ruechel: hoe het voormalige fotomodel alle stereotypen doet verbleken

Naila Ruechel: How the model turned photographer defies stereotypes
Colour Surge – de sfeer in deze foto is precies wat ik voor ogen had. Het kan heel uitdagend zijn om twee mensen op het juiste moment ergens te krijgen. Hier is dat heel goed gelukt. Hun lichaamstaal spreekt boekdelen.

Naila Ruechel wil met haar foto's een revolutie ontketenen. Via haar werk probeert ze onze perceptie van schoonheid te verbreden door stereotypen te ondermijnen, geslachtsdiscriminatie ter discussie te stellen en vrouwen met verschillende achtergronden in de schijnwerpers te zetten.

Tijdens haar carrière heeft Naila op succesvolle wijze de overstap gemaakt van werken voor de camera naar werken achter de camera. Haar evolutie van model tot stylist en van stylist tot fotograaf was alleen mogelijk door haar volharding, durf en vastberadenheid. Altijd was zij de underdog die twee keer zo hard moest werken om zichzelf te bewijzen. "In deze industrie wordt iedereen in een hokje gestopt. Je vaardigheden worden onderschat en mensen laten je het liefst in dat hokje zitten."

Naila Ruechel
Emily – een van mijn favoriete foto's. Ik vind het prachtig om te zien hoe ze als het ware wordt opgeslokt door dat groene gras. Ik speel graag met natuurlijke elementen en ik maak gebruik van de kracht der natuur.

De ervaring die ze als model en stylist heeft opgedaan, heeft bijgedragen aan haar succes als fotograaf. Als model leerde ze hoe ze haar lichaam kon gebruiken om emotie over te brengen. Als stylist ontdekte ze dat kleding een foto kan maken of breken. Door deze ervaringen werd ze een sterkere, empathische fotograaf. In tegenstelling tot andere foto- en videografen weet zij op een unieke manier alles uit de mensen met wie ze werkt te halen.

Naila Ruechel
Tess – als ik binnenopnames maak, denk ik vaak: "Hoe kan ik het laten aanvoelen alsof we buiten zijn?" Daar ben ik constant mee bezig, ook al zie je dat niet direct in de foto's.

Naila wist al van jongs af aan dat ze haar leven wilde wijden aan het maken van beelden. Tijdens haar jeugd liet haar vader, een commercieel fotograaf, haar alledaagse voorwerpen fotograferen. Ze leerde beelden te construeren en visueel te denken. Ze was continu omringd door beelden. Richard Avedon, Irving Penn en Nick Knight maakten allemaal deel uit van haar visuele vocabulaire.

Toen ze veertien was, begon ze portretten te maken van haar klasgenoten. Ze ontdekte dat haar foto's een transformatief effect op deze jonge vrouwen hadden. Ze voelden zich mondiger en zekerder van zichzelf. Naila begon de kracht van fotografie te begrijpen en realiseerde zich dat ze de percepties van haar publiek op een betekenisvolle manier kon wijzigen.

"Het feit dat ik een vrouw ben, heeft mijn reis als fotograaf vormgegeven. Ik ben niet geïnteresseerd in het voortborduren op raciale stereotypen of het conformeren aan het schoonheidsideaal van de media. Mijn werk moet vrouwen aanspreken en weerspiegelen."

Naila Ruechel
Colour Surge – ik heb een studioset gemaakt die op een jungle of een tropisch regenwoud moest lijken, inclusief een ondergrond van mos. Ik heb behoorlijk wat tijd doorgebracht in het bloemendistrict in Manhattan. Ik laat me meestal meeslepen en dan koop ik veel te veel. De natuur kent zoveel schoonheid, ik kan me gewoon niet beheersen. En als Jamaicaanse zitten tropische bloemen en planten natuurlijk ook in mijn bloed.

Naila houdt zich in haar werk bezig met het vrouw-zijn. Zij combineert haar unieke perspectief op vrouwelijkheid met felle kleuren en grafische composities voor een opvallend effect. Via haar werk streeft ze naar een universelere voorstelling van schoonheid in onze visuele cultuur. Tijdens haar laatste project ‘Hijabists’ richtte ze zich op de hidjab en andere vormen van decente kleding. Het werk portretteert moslimvrouwen op een vernieuwende, moderne manier, met respect voor hun tradities.

Naila Ruechel
Roya – deze foto komt uit een reeks over moderne hidjab-dragers. De combinatie van beweging en stijl vind ik prachtig. Ik werk veel met dansers en ik probeer ze zo vaak mogelijk in te huren, zelfs als het project niets met dans te maken heeft. Dansers, en dan vooral ballerina's, beschikken over twee dingen die ik bewonder in modellen: discipline en uithoudingsvermogen.

Als vrouwelijke fotograaf moest ze zich staande houden in een door mannen gedomineerde omgeving. "Mannen huren mannen in. Er is sprake van een old boys network, waarin de meeste vrouwen niet welkom zijn. Vrouwelijke fotografen worden vaak in een hokje gestopt. Ze suggereren dat vrouwen alleen specifieke vrouwenonderwerpen kunnen fotograferen.

Ik geloof dat vrouwen een bijdrage kunnen leveren aan zaken die niet inherent vrouwelijk zijn. Bovendien leidt een andere blik tot een inclusiever medialandschap."

Dankzij Naila's kracht en creativiteit heeft ze zich staande weten te houden in de uitdagende wereld van de commerciële fotografie. Ze heeft de veranderingen in haar loopbaan geaccepteerd, waardoor ze een sterkere, veelzijdige fotograaf is geworden. Ze heeft zich via haar werk met passie gericht op een diverse, inclusieve voorstelling van vrouwen, waarbij ze zich nooit iets heeft aangetrokken van kritiek.

Advies van Naila

  • Maak je werk persoonlijk. Ga na waarom je foto's wilt maken en wat je via je werk wilt overbrengen. Ik was pas tevreden met mijn werk toen ik foto's begon te maken die erg persoonlijk waren. Het gebrek aan diversiteit in de media was frustrerend. Ik weiger me in mijn werk neer te leggen bij het algemene schoonheidsideaal. Ik houd me bezig met alle vrouwen, ongeacht hun afkomst, lichaamsomvang, leeftijd of vaardigheden.

  • Evolutie is de sleutel. Als fotograaf is het van essentieel belang om te blijven experimenteren en progressie te boeken in je werk. Klanten zijn altijd op zoek naar nieuwe manieren om verhalen te vertellen. Als je werk geen ontwikkeling vertoont, doe jij dat ook niet. Experimenteer, speel en onderzoek. Laat je beïnvloeden door nieuwe dingen en wees niet bang om risico's te nemen.

  • Maak je geen zorgen over labels. Fotografen worden altijd onder druk gezet om zichzelf te definiëren. Ik heb vaak geworsteld met de vraag of ik kunstzinnige foto's of commerciële foto's moest maken. Ik was bang dat ik voor commercieel werk mijn principes opzij moest zetten. Het voelde alsof ik een keuze moest maken. Maar de tijden veranderen en de industrie verandert ook. De grenzen tussen kunstzinnige en commerciële projecten vervagen steeds meer.

Geschreven door Gemma Fletcher


Canon Professional Services

Leden krijgen toegang tot CPS Priority Support, zowel lokaal als op grote evenementen, een snelle Fast Track-reparatieservice en mogen, afhankelijk van het niveau van het lidmaatschap, gratis materiaal lenen en profiteren van een kosteloze retourzending bij onderhoud. Ook kunnen ze regelmatig gebruikmaken van exclusieve ledenaanbiedingen.

Kom meer te weten en vraag het aan

A CPS member looking pleased with his Canon photography equipment