Interview met Adam Pretty, jurylid World Press Photo
Sport- en reclamefotograaf Adam Pretty weet hoe zenuwslopend het is om enerzijds beoordeeld te worden en anderzijds zelf het werk van anderen te jureren.
Hij heeft zes World Press Photo-prijzen gewonnen, was in 2010 jurylid voor de categorie Sports en is dit jaar weer uitgenodigd voor de jurering van deze categorie. Hier is zijn openhartige perspectief op de bekroonde beelden van dit jaar.
"Ik voel me vereerd om weer te mogen jureren. Het is een interessante ervaring. Het is boeiend wat collega's indienen, vooral omdat ik in de loop van het jaar foto's heb gemaakt op dezelfde evenementen. Ik vond het leerzaam om te jureren. Ik leer daardoor beter naar foto's kijken. Het is grappig wat anderen hun beste werk vinden, hoe subjectief dat is.
"Als team konden we het prima vinden samen. De vorige keer dat ik jureerde, waren er meer meningsverschillen. Dit jaar was er meer harmonie. Alle foto's waren technisch sterk. Veel fotografen voor de categorie Stories kozen voor zwart-wit. Ik houd nog steeds van zwart-wit omdat dit geschikter is voor een documentairestijl. In een serie kan kleur bij zwak licht de continuïteit van het verhaal verstoren.
"Ik vond alle winnaars van de categorie Sports – Singles uitzonderlijk. De winnende foto van Tom Jenkins was niet mijn favoriet, maar het wordt steeds moeilijker om een fantastisch moment vast te leggen in een sport als paardenrennen. De compositie was cool, en het beeld had een goede flow. Het licht was een beetje vlak, maar er zat een verhaal in. Dat vond ik mooi.
"In competities moet een beeld soms niet te voor de hand liggend of te perfect zijn. Wel moet het direct je aandacht trekken. Toms foto was daar een goed voorbeeld van.
"Over het geheel ligt de technische kwaliteit hoger. Dat is grotendeels te danken aan cameratechnologie. Iedereen kan tegenwoordig een haarscherpe opname maken, maar met consistente kwaliteit onderscheid je je als groot fotograaf. Het gaat meer om je oog dan om je reflexen.
"Door het jureren besef ik eens te meer hoe belangrijk het is om je beste werk te laten zien. Als je een verhaal indient voor een opdracht of een wedstrijd, moet je je bewerking verfijnen. Er mag geen misser bij zitten. Het is belangrijk je werk te tonen aan collega's. Daar leer je van. Zo word je beter."