Eén jaar na de banenruil: hoe het leren van een nieuw genre het werk van vier professionals heeft veranderd

Wat kunnen fotografen leren van een pauze van hun dagelijkse werk om een totaal ander genre te leren kennen? Kunnen nieuwe onderwerpen praktische en creatieve ideeën opleveren die fotografen op hun eigen werk kunnen toepassen? Dit zijn de kernvragen van de Canon Ambassador Exchange, waarin een fotograaf anderen uitnodigde om één dag iets anders te proberen.

In het eerste evenement van de reeks, dat aan het begin van 2019 plaatsvond, nodigde landschapsspecialist David Noton vier Canon-ambassadeurs uit voor een shoot op de Jurassic Coast in Dorset, Engeland. De deelnemers waren sportspecialisten Marc Aspland en Eddie Keogh, familiefotograaf Helen Bartlett en bruiloftsfotograaf Sanjay Jogia.

De vier werkten 24 uur lang buiten hun comfortzone, zodat ze kennis konden maken met onbekende onderwerpen en genrespecifieke technieken met betrekking tot lange belichtingstijden, het gebruik van statieven en filters, en veel geduld. "Je moet een heel andere set vaardigheden onder de knie krijgen", gaf Eddie destijds aan. Een jaar later spraken we de vier fotografen om na te gaan wat ze hadden geleerd van de ervaring en welk effect deze had op hun werk nadat ze naar hun eigen werkveld terugkeerden.

Hun ervaringen laten zien dat als je de tijd neemt om je buiten je comfortzone te begeven en meer te weten te komen over een nieuw genre, of het nu gaat om landschappen, macro, portret, video of iets anders, dit op allerlei manieren enorme creatieve voordelen kan opleveren; soms zelfs op manieren die je niet verwacht.

Sanjay Jogia: verschillende elementen in een foto omarmen

Sanjay Jogia is gespecialiseerd in Indiase bruiloften en de foto's die hij maakt, variëren van close-upportretten tot foto's met het bruidspaar als onderdeel van een veel bredere scène. Hij zegt dat het fotograferen van landschappen hem heeft geleerd om meer gebruik te maken van de omgeving en ervoor heeft gezorgd dat hij landschapsfotografietechnieken voor het beheersen van belichting vaker toepast.

"Het belangrijkste wat ik heb geleerd, was hoe David mensen benadert in zijn landschappen," zegt hij. "Veel fotografen, niet alleen landschapsfotografen, hebben de neiging om mensen uit hun foto's te verwijderen of lange belichtingstijden te gebruiken om ze aan de hand daarvan uit de foto te krijgen. Maar Davids aanpak is dat ze deel uitmaken van het landschap. Als ik nu een portret maak met een stel met een landschap op de achtergrond, moet ik de elementen waar een landschap uit bestaat opnieuw overwegen en wat er om mij heen gebeurt omarmen.

"Het was fascinerend, omdat ik hierdoor een stap terug kan doen en vrijer kan nadenken, en met meer dan alleen een volledig lege achtergrond voor een foto van een stel kan werken.

"Wat betreft belichting heeft het maken van opnamen tijdens de Ambassador Exchange met verloopfilters invloed gehad op mijn eigen aanpak wanneer ik de flitser gebruik voor buitenportretten. Door gebruik te maken van verloopfilters, verminder ik de helderheid van de lucht en krijg ik een meer gebalanceerde belichting in de camera voor de lucht, het landschap en de mensen. Mijn flitsers hoeven niet zo hard te werken."

Marc Aspland: genieten van geduld

Van de vier fotografen die deelnamen aan de landschapsshoot van David Noton, werd Marc Aspland, die sinds 1993 de Chief Sports Photographer is voor The Times, misschien wel het meest beïnvloed door de ervaring.

Hij legt uit dat, hoewel hij zijn hele carrière al opnamen maakt met de hoogste sluitertijd en foto's altijd direct archiveert, het proces van vertragen en echt de tijd nemen om een foto te maken, een blijvende indruk op hem heeft gemaakt. Hij maakt nu in zijn vrije tijd opnamen van zwart-witlandschappen.

"Ik was op een winderig strand in Dorset aan het fotograferen, toen David zijn hand op mijn schouders legde en zei hij: 'Rustig aan, Marc'. Dat was het moment dat mijn wereld veranderde", zegt hij. "Het was alsof ik los moest komen van de fotograaf die ik ben. Als ik het beslissende sportmoment mis, komt dat nooit meer terug. Maar het landschap van West Bay verandert nooit. Er verandert niets en toch verandert het voortdurend. Het licht verandert met oneindige subtiele details, zoals de golven die de kiezels op de kustlijn raken. Vanaf dat moment plande ik alles nauwgezet en doordacht."

Sindsdien fotografeert Marc landschappen: hij staat vroeg in de ochtend op en maakt opnamen met een lange sluitertijd en met behulp van een statief en filters. Hij begon foto's te maken bij Lake Windermere in Cumbria, Engeland, en heeft sindsdien gefotografeerd op een strand aan de zuidwestkust van Schotland, waar hij al meer dan 25 jaar heen gaat, maar nog nooit eerder had gefotografeerd.

"Eindelijk heb ik het geduld gevonden en ik ben beloond met landschapsfoto's die thuis aan de muur hangen," zegt hij. "Ik voel nog steeds dat David Noton aanwezig is wanneer ik foto's vastleg die enorm verschillen van de foto's die ik maak voor mijn werk."