Fashionfotografie: je stijl vinden en je creatieve visie verkopen

In de competitieve fashion- en beautybranche worden fotografen vaak ingehuurd voor hun kenmerkende stijl. Maar hoe ontwikkelen de pro's hun merk om de aandacht te trekken van hun droomklanten?

Tsjechisch art director en fotografe Eliška Sky, en Noors verhalenverstelster en portretfotografe Julie Pike hebben een heel andere stijl, maar vonden beiden hun stem in een volle markt. Hier geven de Canon Ambassadors advies over het ontwikkelen van je eigen stijl, en hoe je die visie omzet in betaalde opdrachten.

Eliška laat zich inspireren door de Nederlandse fotografe Viviane Sassen, Zwitsers kunstenaar Olaf Breuning en veelvuldig gebruik van kleuren. "Toen ik als fotografe begon, werkte ik aan allerlei verschillende projecten en probeerde ik diverse soorten licht uit. Ik fotografeerde in zwart-wit, maar in de loop van de tijd realiseerde ik me dat ik eigenlijk heel erg van felle kleuren houdt", reflecteert ze.

Licht speelt een grote rol in haar stijl, net als alternatieve gezichtspunten. "Meestal gebruik ik een studioflitser of continue belichting", vertelt Eliška. "Ik vind het heel leuk om met verschillende lichtbronnen te werken om de sfeer van de foto aan te passen. Ik stop ook objecten in de scène of tussen de camera en het model, zoals spiegels, kristallen, gekleurde gels en reflecterende of transparante objecten."

"Vóór elke shoot denk ik na over de diverse kijkhoeken waaruit ik wil fotograferen, van boven, onder of op ooghoogte. Ik probeer ook de brandpuntsafstand creatief in te zetten, en wissel tussen groothoek en teleobjectief", voegt ze toe.

Als je je visie als fotograaf/fotografe onder de aandacht wilt brengen bij klanten, moet je vanaf het begin goed voorbereid zijn, raadt Julie aan, wiens klantenkring onder meer bestaat uit Elle, Nylon en VICE. "Ik ga nooit onvoorbereid naar een bespreking", laat ze weten. "Ik trek de klant altijd even na. Bij een sieraadontwerper zoek ik uit hoelang diegene al met sieraden werkt en bekijk ik de campagnes. Dan verzin ik een pitch en stel ik een moodboard samen, en stel ik me voor dat ik de klus al binnen heb. Dat doe ik altijd als ik een nieuw tijdschrift of nieuwe klant ontmoet. Voor een campagne of reportage heb ik altijd al een plan klaar. Ik laat al mijn ideeën zien en meestal voeren we het uiteindelijk precies zo uit."

Eliška kiest voor een zeer uitgebreid moodboard, zodat het hele team waarmee ze samenwerkt creatieve bijdragen kan toevoegen. "Ik probeer gedetailleerd te zijn, want ik wil dat ze mijn visie begrijpen en waar ik inspiratie voor de sfeer uithaal. Ook met betrekking tot de make-up, haarstijl, styling en het decor", zegt ze. "Bij een groot project kun je wel tot 25 mensen op de set hebben. Ik probeer de beste mensen te regelen op wiens visie ik kan vertrouwen. Ik laat altijd mijn inspiratie of ideeën weten, maar sta ook open voor de input en creativiteit van anderen."

Naast een moodboard en een goede voorbereiding is Julies geheim voor een krachtig verhaal bij een modereportage 'aanwezig' te zijn. Hiervoor probeert ze in de juiste stemming te komen, al voordat ze de studio betreedt. "Ik probeer altijd van tevoren inspiratie te krijgen, of het nou om een fashionreportage, albumhoes of portretverhaal gaat. Bijvoorbeeld door de avond ervoor passende muziek op te zetten en een diapresentatie af te spelen op mijn computer", aldus Julie. "Op deze manier zit ik er al vóór de shoot helemaal in. Ik bedenk geen composities, maar ben meer bezig met de juiste sfeer."

"Toen ik in het begin nog onzeker was, zette ik elk frame in de modereportage", voegt ze eraan toe. "Maar nu probeer ik gewoon in de juiste stemming te komen en open te staan voor wat er die dag ook mag gebeuren."

Eliška, die lesgeeft aan de London Institute of Photography, combineert fotografie soms met art direction, en is erachter gekomen dat ze gemotiveerd blijft om nieuwe wegen in te slaan door haar grenzen te verleggen en te experimenteren.

"Laatst accepteerde ik een art-directionklus voor een tentoonstelling tijdens de Prague Fashion Week", vertelt Eliška. "Ik moest plannen maken voor de installatie en de hele ruimte. Dat was iets nieuws en leuk om te doen."

Ze gelooft ook in een proactieve houding. "Ik benader uitgevers en merken of andere kunstenaars en kunstenaressen waarmee ik wil samenwerken", vervolgt ze. "Ik kijk ook naar wat er speelt in de kunst- en fashionwereld. Hierdoor voel ik me geïnspireerd en meer betrokken."

"Je hebt die ene persoon nodig die je vertrouwt, wat het de volgende keer makkelijker maakt, omdat nieuwe klanten je vorige werk zien en je meer vrijheid geven", deelt ze. "Ik heb best veel geluk, want de meeste klanten kiezen mij vanwege mijn werk. Ze zoeken specifiek naar mijn stijl."

"Ik werk snel, dus mijn camera moet ook snel werken," zegt Julie, die een Canon EOS 5D Mark IV gebruikt. Beide fashionfotografes hebben één favoriet objectief: de Canon EF 24-105mm f/4L IS USM. "Vroeger had ik drie objectieven, een 50mm, 85mm en een groothoek, maar eigenlijk zat ik constant maar te switchen", kijkt Julie terug.

Eliška prijst het objectief voor de veelzijdigheid. "De Canon EF 24-105mm f/4L IS USM is perfect voor fashionfotografie vanwege het bereik", zegt ze. "Ik vind de capaciteiten als groothoek en teleobjectief geweldig, en dat ik mensen kan fotograferen met die vertekenende groothoek."

Julie is nu docente aan de Bilder Nordic School of Photography, een van de meest toonaangevende instellingen van zijn soort in Scandinavië. Ze fotografeerde eerst analoog, dus ze is bekend met effecten creëren vóór de camera. "Ik probeer altijd alleen mijn camera te gebruiken", laat ze weten. "Als ik een zachte look wil, stop ik transparant materiaal voor het objectief. Ik zou dan geen filter toepassen tijdens de nabewerking."

Om haar foto's zo levensecht mogelijk te houden, bewerkt ze zo min mogelijk. "Ik voeg meestal alleen wat korrel toe en pas de kleuren en het contrast wat aan", verklaart ze. "Ik wil dat je de plekjes en sproeten kun zien. Het moet er natuurlijk uitzien." Julie vertrouwt ook op haar intuïtie: "Ik werk met natuurlijk licht en druk niet 10.000 keer op de ontspanknop", sluit ze af. "Ik wacht tot het goed voelt."