FOODFOTOGRAFIE
Een food-influencer worden
Tips voor foodfotografie van Instagram-influencer en Canon Ambassador Yasmin AlBatoul.
Foodfotograag
Maak kennis met foodfotograaf Mike Tsang, die beweging vastlegt waarbij het water je in de mond loopt
Mike Tsang bespreekt zijn passie voor foodfotografie en het bevriezen van beweging door Mike Tsang
Mike Tsang draagt fotografie een warm hart toe, maar het was zijn passie voor eten die een unieke kijk op culinaire fotografie heeft opgeleverd.
Canon sprak met deze geweldige fotograaf over zijn inspirerende en fantastische verhalen.
Vertel eens wat over jezelf Mike. Hoe ben je in de fotografie terechtgekomen?
Ik ben opgegroeid met wegwerpcamera's. Als gezin legden we onze avonturen vast en plakten we de foto's in fotoalbums. Ik weet nog dat ik mijn eigen camera had en het spannend vond om foto's te maken, omdat je met één rolletje slechts 25 foto's kon maken. Daarom maakte ik alleen foto's wanneer ik dacht dat ik het perfecte beeld had.
Ik kocht mijn eerste DSLR-camera toen ik 25 jaar was. Ik gebruikte de camera om mijn dagelijkse leven vast te leggen, herinneringen te maken en de wereld vanuit mijn perspectief te laten zien. Mijn vrienden en ik gingen op fotografie-avonturen. We gingen naar verlaten gebouwen en brachten daar uren door om details van urban-landschappen vast te leggen.
Het is geweldig om schoonheid op onverwachte plaatsen te vinden en die dan met de wereld te delen.
"Alles in het leven gebeurt zo snel en om dat ene moment te bevriezen en elk detail te kunnen zien, inspireerde me om door te gaan."
Je fotografie richt zich op 'het vangen van de beweging' van eten - waar komt de interesse in beweging en eten vandaan?
Ik ben niet als foodfotograaf begonnen; ik wilde juist liever verhalen van de straat en het leven vastleggen. Ik wilde de urban kant van Londen fotograferen en was vooral geïnteresseerd in het vastleggen van de essentie van de duisternis in een gebouw.
Pas toen ik mijn vriendin ontmoette begon ik eten te fotograferen, aangezien zij een enorme foodie is. Ze vertelde mij alles over eten wat ik nog niet wist. Vanaf toen begon ik straatfotografie af te wisselen met foodfotografie.
Als kind vond ik het prachtig om dingen te laten bewegen. Ik maakte altijd flipbooks met een klein verhaaltje erin, zoals iemand die aan het vliegeren is. Het ging mij om het creëren van beweging. Sindsdien creëer ik bewegingen in mijn fotografie, dus nu ben ik een bewegingsontwerper. Deze achtergrond is onderdeel geworden van mijn fotografie. Ik houd van dingen die moeilijk zijn om vast te leggen, zoals de tijd laten stilstaan.
Je verhalen zijn heel spontaan - welke voorbereidingen tref je voor het maken van een foto?
Mijn vriendin en ik beginnen met het kiezen van een plek om te eten. Dan gaan we daarheen en ondertussen leg ik de reis naar het restaurant of het eetkraampje vast, zodat we een gevoel van de sfeer krijgen.
Ik film ook regelmatig. De opnames inspireren me - ik zie bewegingen die ik later probeer vast te leggen als een statisch beeld. Daarna is het proces vrij spontaan. Het is ook emotioneel, je moet op je gevoel vertrouwen en aanvoelen wanneer het het juiste moment is om een foto te maken.
Met betrekking tot je Canon EOS M5, welke modi en instellingen gebruik je om deze vluchtige momenten vast te leggen?
Ik gebruik de handmatige modus, omdat ik het gevoel heb dat ik dan de optimale controle heb over mijn verhalen. Ik kan de belichting, sluitertijd en het diafragma instellen. Het liefst maak ik opnamen in RAW, want dan kan ik mijn foto's in Lightroom openen en ze bewerken als ik dat wil. Mijn verhalen komen vaak vrij somber over. Ik denk dat dat voortkomt uit mijn verleden met straatfotografie en verlaten gebouwen.
Wanneer ik beweging in foto's wil bevriezen, schiet ik in de handmatige modus en wanneer ik de focus wil leggen op een specifiek element gebruik ik f/1.0. Wat betreft sluitertijd en diafragma heb ik de neiging om door de opties te bladeren totdat ik er een vind die ik leuk vind.
Op welk verhaal ben je het meest trots?
Eén verhaal springt er wel uit: toen het me lukte om een nieuwe techniek voor de eerste keer goed te gebruiken. Ik was in Finks Salt & Sweet in Noord-Londen. Het was lunchtijd en de belichting was perfect. Ik dacht: zou het niet gaaf zijn als ik de plons van koffie kan vastleggen op het moment dat er een suikerklontje in wordt gegooid? Het lukte me bij de eerste poging en het voelde alsof ik de loterij had gewonnen. Alles in het leven gebeurt zo snel en om dat ene moment te bevriezen en elk detail te kunnen zien, inspireerde me om door te gaan.
We zijn aan het bekijken welke foodfestivals we deze zomer willen bezoeken. Hoe ziet jouw agenda eruit?
Ik ging laatst naar Market Hall, een nieuwe markt in Fulham Broadway, waar later nog twee andere zullen worden geopend. Het is een op het Oosten geïnspireerde markt, waar overwegend Aziatisch streetfood wordt verkocht en er veel zitplaatsen zijn. Het is de ideale plek om eten te kopen om vervolgens ergens te gaan zitten en foto's te maken.
Vorig jaar ging ik naar Meatopia, waar beroemde chefs vlees bereiden boven open vuur. Dit jaar wil ik er weer naartoe, want er gebeurt daar altijd veel. De meeste chefs bereiden het eten recht voor je neus, dus er is veel beweging om vast te leggen.
Cheese Street is een ander foodfestival dat ik deze zomer wil bezoeken. Smeltende kaas is ideaal om beweging vast te leggen (we kennen allemaal wel de foto's van pizza's en tosti's met gesmolten kaas).
Naast je Canon EOS M5, welke andere apparatuur en platforms gebruik je om jouw verhalen te delen?
Ik gebruik Instagram het meeste om mijn verhalen te delen, aangezien ik dan relevante hashtags kan gebruiken om in contact te komen met andere fotografen en foodies. Het is ook een geweldige tool om te zien wat andere mensen doen en om nieuwe eettentjes te vinden.
Wat apparatuur betreft heb ik een Canon EOS 2000D die geweldig is om onderweg foto's te maken. Ik gebruik soms een statief om stabiele foto's te maken, een extra lamp om een bepaald detail uit te lichten (al waarschuw ik het personeel van het restaurant meestal van tevoren) en reserveaccu's. Neem áltijd een reserveaccu mee.
Je hebt ondertussen enorm veel eten gefotografeerd, maar wat eet je zelf het liefst?
Dat is een moeilijke vraag. Ik hou enorm van Aziatische gerechten, alles met rijst of noedels. Ik ging onlangs naar Japan en werd echt verliefd op het eten daar, zoals sushi en noedelsoep. Ze hebben een hele cultuur rondom hun eten, ze nemen uitgebreid de tijd om het te bereiden en je kunt de liefde echt proeven.
Wat wil je in de toekomst gaan doen en hoe denk je dat jouw dynamische foodfotografie zich zal ontwikkelen?
Ik wil avontuurlijker worden met mijn foto's, misschien eten de lucht in gooien en dan proberen om de organische beweging en val vast te leggen.
Ik leer nog steeds en er is altijd ruimte voor verbetering. Mijn foto's zijn niet altijd zo vloeiend als ik zou willen en het is een flinke uitdaging om dat onder de knie te krijgen. Je moet gewoon oefenen en hoe meer je het doet, hoe beter je wordt. Mijn allereerste verhaal ligt mijlenver achter op mijn recentere verhalen. Dus ik denk dat mijn fotografie op een natuurlijke manier zal groeien naarmate ik nieuwe technieken onder de knie krijg en tips krijg.
Geschreven door Sasha Newbury